MOUNJARO: Παρενέργειες | Ενδείξεις | Πληροφορίες

Τι είναι το MOUNJARO;

Το MOUNJARO είναι ένα φαρμακευτικό προϊόν που περιέχει την δραστική ουσία τιρζεπατίδη (tirzepatide), έναν καινοτόμο διπλό αγωνιστή των υποδοχέων του εξαρτώμενου από τη γλυκόζη ινσουλινοτρόπου πολυπεπτιδίου (GIP) και του πεπτιδίου-1 τύπου γλυκαγόνης (GLP-1). Πρόκειται για ένα φάρμακο που αποτελεί σημαντική εξέλιξη στη θεραπευτική προσέγγιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας. Οι υποδοχείς που στοχεύει εντοπίζονται σε πολλαπλά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των ενδοκρινών κυττάρων του παγκρέατος, της καρδιάς, του εντέρου και περιοχών του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την όρεξη, επιτρέποντας πολλαπλούς μηχανισμούς δράσης για τη ρύθμιση του μεταβολισμού.

Ενδείξεις για το MOUNJARO

Το MOUNJARO ενδείκνυται κυρίως για:

• Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: Χρησιμοποιείται για τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2, ως συμπλήρωμα στη δίαιτα και την άσκηση.
• Παχυσαρκία: Η κλινική έρευνα έχει δείξει σημαντική αποτελεσματικότητα στη μείωση του σωματικού βάρους, καθιστώντας το χρήσιμο για τη διαχείριση της παχυσαρκίας.
• Πρόληψη διαβήτη: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καθυστέρηση της εξέλιξης του προδιαβήτη σε διαβήτη τύπου 2 σε άτομα με παχυσαρκία.
• Καρδιομεταβολικά οφέλη: Βοηθά στη βελτίωση παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου όπως η αρτηριακή πίεση και τα λιπίδια αίματος.
• Μεταβολική στεατοηπατίτιδα: Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν οφέλη στη θεραπεία της μεταβολικής δυσλειτουργίας-σχετιζόμενης στεατοηπατίτιδας με ηπατική ίνωση.
• Αποφρακτική άπνοια ύπνου: Έχει παρατηρηθεί βελτίωση σε ασθενείς με αποφρακτική άπνοια ύπνου και παχυσαρκία.
• Καρδιακή ανεπάρκεια: Νεότερα δεδομένα υποστηρίζουν τη χρήση του σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης και παχυσαρκία.

Προφυλάξεις

Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους για το MOUNJARO

• Ηλικιωμένοι: Απαιτείται προσοχή καθώς οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να είναι πιο ευαίσθητοι στις γαστρεντερικές επιδράσεις. Συνιστάται σταδιακή τιτλοποίηση της δόσης.
• Παιδιά και έφηβοι: Δεν έχει τεκμηριωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα σε άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών. Δεν συνιστάται η χρήση του σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.
• Εγκυμοσύνη και θηλασμός: Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για τη χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού, εκτός εάν το δυνητικό όφελος υπερτερεί του πιθανού κινδύνου.
• Νεφρική δυσλειτουργία: Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, καθώς μπορεί να επηρεαστεί η αποβολή του φαρμάκου.
• Ηπατική δυσλειτουργία: Περιορισμένα δεδομένα σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία – συνιστάται προσοχή.
• Παγκρεατίτιδα: Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οξείας παγκρεατίτιδας. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπτώματα και να διακόπτουν τη θεραπεία εάν υπάρχει υποψία παγκρεατίτιδας.
• Ψυχική υγεία: Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό αυτοκτονικού ιδεασμού ή αυτοκτονικής συμπεριφοράς, καθώς έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις σε χρήστες GLP-1 αγωνιστών.

Παρενέργειες

Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του MOUNJARO είναι:

• Γαστρεντερικές διαταραχές: Ναυτία (πολύ συχνή), έμετος, διάρροια, δυσπεψία, κοιλιακός πόνος, μειωμένη όρεξη.
• Μεταβολικές επιδράσεις: Υπογλυκαιμία (κυρίως όταν συγχορηγείται με ινσουλίνη ή σουλφονυλουρίες).
• Γενικές διαταραχές: Κόπωση, αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης.
• Διαταραχές του νευρικού συστήματος: Κεφαλαλγία, ζάλη.
• Χολολιθίαση: Αυξημένος κίνδυνος λόγω της ταχείας απώλειας βάρους.
• Αφυδάτωση: Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις έντονων γαστρεντερικών συμπτωμάτων.
• Καρδιαγγειακές επιδράσεις: Αύξηση του καρδιακού ρυθμού.

Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ήπιες έως μέτριες και συνήθως υποχωρούν με τη συνέχιση της θεραπείας.

Δοσολογία και χορήγηση

• Αρχική δόση: Συνήθως 2,5 mg υποδορίως μία φορά την εβδομάδα για τις πρώτες 4 εβδομάδες.
• Τιτλοποίηση: Σταδιακή αύξηση της δόσης κάθε 4 εβδομάδες: 5 mg → 7,5 mg → 10 mg → 12,5 mg → 15 mg, ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση και την ανοχή.
• Τρόπος χορήγησης: Υποδόρια ένεση στην κοιλιακή χώρα, το μηρό ή το άνω τμήμα του βραχίονα.
• Χρόνος χορήγησης: Την ίδια ημέρα κάθε εβδομάδα, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, ανεξάρτητα από τα γεύματα.
• Διαχείριση σε συνδυασμό με άλλα αντιδιαβητικά: Μπορεί να απαιτείται μείωση της δόσης της ινσουλίνης ή των εκκριταγωγών ινσουλίνης για την αποφυγή υπογλυκαιμίας.

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση MOUNJARO;

• Εάν η προγραμματισμένη δόση παραλειφθεί και απομένουν τουλάχιστον 4 ημέρες (96 ώρες) μέχρι την επόμενη προγραμματισμένη δόση, χορηγήστε την παραλειφθείσα δόση το συντομότερο δυνατό.
• Εάν απομένουν λιγότερες από 4 ημέρες, παραλείψτε τη δόση και χορηγήστε την επόμενη δόση την κανονικά προγραμματισμένη ημέρα.
• Μη διπλασιάζετε τη δόση για να αναπληρώσετε τη δόση που παραλείψατε.
• Η ημέρα της εβδομαδιαίας χορήγησης μπορεί να αλλάξει εάν είναι απαραίτητο, αρκεί η τελευταία δόση να έχει χορηγηθεί πριν από τουλάχιστον 3 ημέρες (72 ώρες).

Υπερδοσολογία

• Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, μπορεί να εμφανιστούν έντονα γαστρεντερικά συμπτώματα (σοβαρή ναυτία, έμετος, διάρροια) και υπογλυκαιμία.
• Αντιμετώπιση: Υποστηρικτική αγωγή με στενή παρακολούθηση των κλινικών σημείων και συμπτωμάτων.
• Δεν υπάρχει συγκεκριμένο αντίδοτο για την τιρζεπατίδη.
• Παρακολούθηση γλυκόζης αίματος και αντιμετώπιση υπογλυκαιμίας εάν είναι απαραίτητο.
• Ενυδάτωση σε περίπτωση σοβαρών γαστρεντερικών διαταραχών.
• Η ημιζωή της τιρζεπατίδης είναι περίπου 5 ημέρες, επομένως τα συμπτώματα μπορεί να επιμείνουν.

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου

• Αντιδιαβητικά φάρμακα: Αυξημένος κίνδυνος υπογλυκαιμίας όταν συγχορηγείται με ινσουλίνη ή εκκριταγωγά ινσουλίνης (π.χ. σουλφονυλουρίες). Μπορεί να απαιτείται μείωση της δόσης αυτών των φαρμάκων.
• Από του στόματος φάρμακα: Η τιρζεπατίδη επιβραδύνει τη γαστρική κένωση, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση άλλων από του στόματος φαρμάκων. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται για φάρμακα με στενό θεραπευτικό εύρος ή φάρμακα που απαιτούν προσεκτική κλινική παρακολούθηση.
• Αντιπηκτικά: Πιθανή τροποποίηση της δράσης των αντιπηκτικών λόγω καθυστερημένης απορρόφησης.
• Αντιυπερτασικά: Πιθανή ενίσχυση της υποτασικής δράσης, απαιτείται παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης.

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής

• Καθυστερημένη γαστρική κένωση: Μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση τροφών και θρεπτικών συστατικών.
• Αλκοόλ: Συνιστάται προσοχή καθώς η συνδυασμένη κατανάλωση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας και γαστρεντερικών διαταραχών.
• Τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά: Μπορεί να αυξηθεί η συχνότητα των γαστρεντερικών παρενεργειών αν καταναλώνονται σε συνδυασμό με τη λήψη του φαρμάκου.
• Ενυδάτωση: Σημαντική η επαρκής πρόσληψη υγρών, ιδιαίτερα σε περίπτωση γαστρεντερικών διαταραχών, για την αποφυγή αφυδάτωσης.

Φύλαξη φαρμάκου

• Φύλαξη σε ψυγείο: Διατηρείται στους 2°C έως 8°C, στην αρχική συσκευασία για προστασία από το φως.
• Μετά το πρώτο άνοιγμα: Μπορεί να διατηρηθεί έως 28 ημέρες σε θερμοκρασία έως 30°C.
• Μην καταψύχετε: Μη χρησιμοποιείτε εάν το διάλυμα έχει καταψυχθεί.
• Προστασία από το φως: Διατηρείτε πάντα στην αρχική συσκευασία.
• Έλεγχος διαλύματος: Πριν από τη χρήση, ελέγξτε οπτικά το διάλυμα. Χρησιμοποιήστε μόνο αν το διάλυμα είναι διαυγές, άχρωμο έως ελαφρώς κίτρινο, και χωρίς ορατά σωματίδια.
• Μακριά από παιδιά: Φυλάσσετε σε μέρος που δεν προσεγγίζουν και δεν βλέπουν τα παιδιά.

Ανάλυση Δραστικής Ουσίας

Η τιρζεπατίδη, η δραστική ουσία του MOUNJARO, αποτελεί μια καινοτόμο συνθετική αμιδομάδα με 39 αμινοξέα που μιμείται ταυτόχρονα τη δράση δύο ενδογενών ορμονών. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα μοριακό “υβρίδιο” που συνδυάζει χαρακτηριστικά τόσο του GIP όσο και του GLP-1, έχοντας όμως μεγαλύτερη χημική συγγένεια με τον υποδοχέα του GIP. Αυτός ο διττός μηχανισμός δράσης δημιουργεί ένα συνεργιστικό αποτέλεσμα που ξεπερνά την αποτελεσματικότητα των μονοαγωνιστών GLP-1. Η δομή της βασίζεται σε έναν κορμό GIP με τροποποιημένη αλληλουχία C-τελικού άκρου για να επιτρέπει τη σύνδεση και με τον υποδοχέα GLP-1, ενώ περιλαμβάνει επίσης μια πλευρική αλυσίδα λιπαρών οξέων C20 για παράταση του χρόνου ημίσειας ζωής στην κυκλοφορία. Η φαρμακοκινητική συμπεριφορά της τιρζεπατίδης χαρακτηρίζεται από βραδεία απορρόφηση, περιορισμένη κατανομή και χαμηλή κάθαρση, οδηγώντας σε παρατεταμένη φαρμακολογική δράση κατάλληλη για εβδομαδιαία χορήγηση (Baker και συνεργάτες).

Αποτελεσματικότητα

Η κλινική αποτελεσματικότητα του MOUNJARO εκτείνεται σε πολλαπλά πεδία, με επίκεντρο τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας. Στον γλυκαιμικό έλεγχο, επιτυγχάνει μείωση της HbA1c κατά 1,5-2,5%, ποσοστό εντυπωσιακά υψηλότερο συγκριτικά με τους μονοαγωνιστές GLP-1. Στο πεδίο της απώλειας βάρους, προκαλεί μείωση σωματικού βάρους έως και 25% σε διάστημα 72 εβδομάδων με τη μεγαλύτερη δόση, επιφέροντας ταυτόχρονα βελτίωση του μεταβολικού προφίλ.

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Το MOUNJARO παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη πέρα από τις βασικές ενδείξεις του. Βελτιώνει την καρδιαγγειακή λειτουργία όχι μόνο έμμεσα μέσω απώλειας βάρους, αλλά και με άμεσες επιδράσεις στην καρδιά και τα αγγεία. Επιδρά θετικά στην αποφρακτική άπνοια ύπνου, μειώνοντας το βάρος, αλλάζοντας την κατανομή λίπους γύρω από τους αεραγωγούς και πιθανώς τροποποιώντας νευρομυϊκά αντανακλαστικά. Σχετικά με την ανθεκτικότητα, τα δεδομένα δείχνουν περιορισμένη ταχυφυλαξία, πιθανώς λόγω του διττού μηχανισμού δράσης του. Παρατηρείται μικρή μείωση στον γλυκαιμικό έλεγχο μετά το πρώτο έτος, που όμως σταθεροποιείται, ενώ η απώλεια βάρους διατηρείται όσο συνεχίζεται η θεραπεία.

Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες

Οι προκλινικές μελέτες του MOUNJARO έδειξαν αυξημένη έκκριση ινσουλίνης εξαρτώμενη από γλυκόζη και μειωμένη έκκριση γλυκαγόνης. Οι κλινικές μελέτες φάσης 3 επιβεβαίωσαν αυτά τα ευρήματα, με το πρόγραμμα SURMOUNT να εστιάζει στην απώλεια βάρους και το SURPASS στη διαχείριση διαβήτη τύπου 2. Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν 80% βιοδιαθεσιμότητα, μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα σε 8-72 ώρες και χρόνο ημίσειας ζωής 5 ημέρες.

Συγκριτική αποτελεσματικότητα

Συγκριτικά με άλλους αγωνιστές GLP-1, όπως η σεμαγλουτίδη, η τιρζεπατίδη εμφανίζει συστηματικά υψηλότερη αποτελεσματικότητα τόσο στη μείωση της HbA1c όσο και στην απώλεια βάρους. Είναι σαν να συγκρίνουμε έναν ηθοποιό που υποδύεται δύο ρόλους ταυτόχρονα με έναν που επικεντρώνεται σε έναν μόνο ρόλο – η περιπλοκότητα και το εύρος της δράσης είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Σε άμεσες συγκριτικές μελέτες, η τιρζεπατίδη πέτυχε περίπου 10% μεγαλύτερη απώλεια βάρους και 0,5% επιπλέον μείωση της HbA1c συγκριτικά με τη σεμαγλουτίδη. Σε σύγκριση με την ινσουλίνη, προσφέρει το πλεονέκτημα της απώλειας βάρους έναντι της αύξησης που συχνά παρατηρείται με την ινσουλινοθεραπεία, ενώ επιτυγχάνει παρόμοια ή καλύτερη γλυκαιμική ρύθμιση με λιγότερα υπογλυκαιμικά επεισόδια.

Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις

Οι μετα-αναλύσεις τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών έχουν επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της τιρζεπατίδης έναντι άλλων αντιδιαβητικών θεραπειών. Τα συγκεντρωτικά δεδομένα υποδεικνύουν μέση μείωση της HbA1c κατά 2,01% και μέση απώλεια βάρους 10,07 κιλών με τη δόση των 15 mg. Οι συστηματικές ανασκοπήσεις επισημαίνουν επίσης το ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας, με τις γαστρεντερικές διαταραχές να αποτελούν τις συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες ωστόσο είναι συνήθως παροδικές και υποχωρούν με τη συνέχιση της θεραπείας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση ότι η τιρζεπατίδη φαίνεται να έχει λιγότερο έντονες γαστρεντερικές παρενέργειες συγκριτικά με ισοδύναμες δόσεις μονοαγωνιστών GLP-1, πιθανώς λόγω της διαφορετικής αλληλεπίδρασης με τους υποδοχείς.

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις και μελλοντικές προοπτικές

Το μέλλον του MOUNJARO και της τιρζεπατίδης διαγράφεται συναρπαστικό, με πολλαπλές ερευνητικές κατευθύνσεις να εξελίσσονται παράλληλα. Η έρευνα επεκτείνεται στη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας σε άλλες μεταβολικές διαταραχές όπως η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (MASH), όπου πρώιμα δεδομένα δείχνουν σημαντική βελτίωση της ηπατικής λειτουργίας και μείωση της φλεγμονής και της ίνωσης. Στο καρδιολογικό πεδίο, η τιρζεπατίδη μελετάται για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης, μια κατάσταση για την οποία υπάρχουν περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Παράλληλα, εξετάζονται νέες μορφές χορήγησης, όπως από του στόματος σκευάσματα και μορφές παρατεταμένης αποδέσμευσης που θα μπορούσαν να επιτρέψουν μηνιαία αντί για εβδομαδιαία χορήγηση. Μια ιδιαίτερα ελπιδοφόρα κατεύθυνση είναι η διερεύνηση της τιρζεπατίδης στη θεραπεία της νευροεκφυλιστικής νόσου, βασισμένη στις πρόσφατες παρατηρήσεις ότι τα μονοπάτια σηματοδότησης GLP-1 και GIP έχουν νευροπροστατευτικές ιδιότητες.

Ιστορία του φαρμάκου

Η τιρζεπατίδη αποτελεί προϊόν εντατικής έρευνας και ανάπτυξης που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, με στόχο τη δημιουργία ενός μορίου που θα συνδύαζε τις ευεργετικές ιδιότητες των αγωνιστών GLP-1 και GIP. Η ανακάλυψή της βασίστηκε στην εξελισσόμενη κατανόηση των εντερικών ορμονών και του ρόλου τους στον μεταβολισμό. Έλαβε έγκριση από τον FDA το 2022 για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, ενώ ακολούθησε η έγκριση για τη διαχείριση της παχυσαρκίας. Στην Ελλάδα, η τιρζεπατίδη έχει αποκτήσει σημαντικό ενδιαφέρον λόγω του υψηλού επιπολασμού του διαβήτη τύπου 2 (περίπου 10% του πληθυσμού) και της αυξανόμενης συχνότητας της παχυσαρκίας που προσεγγίζει το 32% των ενηλίκων, καθιστώντας την μια πολύτιμη θεραπευτική επιλογή για τη διαχείριση αυτών των συχνών μεταβολικών διαταραχών στον ελληνικό πληθυσμό.

 

Συνοπτικά για το MOUNJARO

Η τιρζεπατίδη (φάρμακο MOUNJARO) αποτελεί έναν διπλό αγωνιστή των υποδοχέων GIP/GLP-1 με ένδειξη για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας. Χορηγείται υποδορίως μία φορά την εβδομάδα, με δόσεις που κυμαίνονται από 2,5mg έως 15mg. Αντενδείκνυται σε ασθενείς με προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς ή συνδρόμου MEN2, σε κύηση, γαλουχία και σε ασθενείς με ιστορικό παγκρεατίτιδας. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι γαστρεντερικής φύσεως (ναυτία, έμετος, διάρροια). Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς με νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία, ενώ συνιστάται τακτική παρακολούθηση των επιπέδων γλυκόζης κατά την έναρξη ή τροποποίηση της θεραπείας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην παίρνετε ποτέ φάρμακα χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό. Διαβάζετε πάντα το φύλλο οδηγιών του φαρμάκου. Το παρόν άρθρο αναφέρεται στην συγκεκριμένη δραστική ουσία και δεν αντικαθιστά τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού σας.

 

Συχνές Ερωτήσεις

Τι είναι η τιρζεπατίδη και πώς λειτουργεί το MOUNJARO;

Η τιρζεπατίδη είναι ένας διπλός αγωνιστής που μιμείται τη δράση δύο ορμονών του εντέρου (GIP και GLP-1), βελτιώνοντας τον γλυκαιμικό έλεγχο και προάγοντας την απώλεια βάρους. Επηρεάζει την έκκριση ινσουλίνης, επιβραδύνει την κένωση του στομάχου και μειώνει την όρεξη μέσω δράσης σε κέντρα του εγκεφάλου. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να αξιολογήσει την καταλληλότητά σας.

Ποιες είναι οι κυριότερες παρενέργειες της τιρζεπατίδης;

Οι συχνότερες παρενέργειες της τιρζεπατίδης είναι κυρίως γαστρεντερικές: ναυτία, έμετος, διάρροια και δυσπεψία. Τείνουν να είναι εντονότερες κατά την έναρξη της θεραπείας και συνήθως υποχωρούν με τον καιρό. Λιγότερο συχνές αλλά σημαντικές παρενέργειες περιλαμβάνουν υπογλυκαιμία (όταν συγχορηγείται με ινσουλίνη), χολολιθίαση και παγκρεατίτιδα. Επικοινωνήστε άμεσα με το γιατρό σας για οποιοδήποτε σοβαρό σύμπτωμα.

Πώς χορηγείται σωστά η τιρζεπατίδη και ποια είναι η συνιστώμενη δοσολογία;

Η τιρζεπατίδη χορηγείται με υποδόρια ένεση μία φορά την εβδομάδα, συνήθως στην κοιλιά, το μηρό ή το άνω τμήμα του βραχίονα. Η θεραπεία ξεκινά με 2,5mg εβδομαδιαίως για 4 εβδομάδες και αυξάνεται σταδιακά κατά 2,5mg κάθε 4 εβδομάδες μέχρι τη μέγιστη δόση των 15mg. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε το γιατρό σας για την κατάλληλη δοσολογία στη δική σας περίπτωση.

Ποιοι ασθενείς δεν πρέπει να λαμβάνουν MOUNJARO;

Η τιρζεπατίδη αντενδείκνυται σε ασθενείς με προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς, σε έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, και σε άτομα με ιστορικό σοβαρής παγκρεατίτιδας. Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, ιστορικό διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και πρόσφατο καρδιαγγειακό επεισόδιο. Πάντα συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία.

Είναι αποτελεσματική η τιρζεπατίδη (MOUNJARO) για την απώλεια βάρους;

Η τιρζεπατίδη έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική για την απώλεια βάρους, με μελέτες να δείχνουν μείωση έως και 25% του αρχικού σωματικού βάρους σε διάστημα 72 εβδομάδων. Η απώλεια βάρους είναι συνήθως προοδευτική και σχετίζεται άμεσα με τη δόση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα ποικίλλουν μεταξύ των ασθενών. Η θεραπεία πρέπει πάντα να συνδυάζεται με τροποποιήσεις του τρόπου ζωής και να γίνεται υπό ιατρική παρακολούθηση.

Πόσο καιρό διαρκεί η δράση του MOUNJARO στον οργανισμό;

Η τιρζεπατίδη έχει χρόνο ημίσειας ζωής περίπου 5 ημέρες, που επιτρέπει την εβδομαδιαία χορήγηση. Η φαρμακολογική της δράση διαρκεί περίπου 7-10 ημέρες, ενώ τα μεταβολικά αποτελέσματα διατηρούνται για όσο διάστημα συνεχίζεται η θεραπεία. Μετά τη διακοπή, τα επίπεδα στο πλάσμα μειώνονται σταδιακά, με πλήρη απομάκρυνση σε περίπου 4-5 εβδομάδες. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για το κατάλληλο σχήμα θεραπείας.

 

Βιβλιογραφία

1. Aronne, LJ, Sattar, N, Horn, DB, Bays, HE, Wharton, S, et al. (2024). Continued treatment with tirzepatide for maintenance of weight reduction in adults with obesity: the SURMOUNT-4 randomized clinical trial. Jama.
2. Baker, DE, Walley, K, Levien, TL. (2023). Tirzepatide. Hospital Pharmacy.
3. Di Stefano, R, Rindi, LV, Baldini, V, Rossi, R, et al. (2025). Glucagon-Like Peptide-1 Receptor Agonists, dual GIP/GLP-1 Receptor Agonist Tirzepatide and Suicidal Ideation and Behavior: A Systematic Review of Clinical Studies. Diabetes & Metabolic Syndrome: Clinical Research & Reviews.
4. Jastreboff, AM, le Roux, CW, Stefanski, A, et al. (2025). Tirzepatide for obesity treatment and diabetes prevention. New England Journal of Medicine.
5. Lin, F, Yu, B, Ling, B, Lv, G, Shang, H, Zhao, X, Jie, X, et al. (2023). Weight loss efficiency and safety of tirzepatide: a systematic review. PLoS One.
6. Liu, L, Shi, H, Xie, M, Sun, Y, Milap, N. (2025). The Efficacy and Safety of Tirzepatide in Patients with Diabetes and/or Obesity: Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials. Pharmaceuticals.
7. Loomba, R, Hartman, ML, Lawitz, EJ, et al. (2024). Tirzepatide for metabolic dysfunction–associated steatohepatitis with liver fibrosis. New England Journal of Medicine.
8. Malhotra, A, Grunstein, RR, Fietze, I, et al. (2024). Tirzepatide for the treatment of obstructive sleep apnea and obesity. New England Journal of Medicine.
9. Packer, M, Zile, MR, Kramer, CM, Baum, SJ, et al. (2025). Tirzepatide for heart failure with preserved ejection fraction and obesity. New England Journal of Medicine.
10. Sokary, S, Bawadi, H. (2025). The promise of tirzepatide: A narrative review of metabolic benefits. Primary Care Diabetes.