ZITHROMAX: Παρενέργειες | Ενδείξεις | Πληροφορίες

Τι είναι το ZITHROMAX;

Το ZITHROMAX είναι η εμπορική ονομασία της φαρμακευτικής ουσίας αζιθρομυκίνη (azithromycin). Η αζιθρομυκίνη (ZITHROMAX και πολλές άλλες εμπορικές ονομασίες παγκοσμίως) είναι ένα αντιβιοτικό που ανήκει στην υποομάδα των μακρολιδίων, γνωστών ως αζαλίδες. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων που προκαλούνται από βακτήρια, όπως λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος (πνευμονία, βρογχίτιδα), λοιμώξεις του δέρματος, ωτίτιδες και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Η αζιθρομυκίνη είναι χημικά διαφορετική από την ερυθρομυκίνη. Αναστέλλει τη σύνθεση των βακτηριακών πρωτεϊνών, παρεμποδίζοντας τη μετακίνηση/μετατόπιση των πεπτιδίων και αναστέλλοντας τη δημιουργία της ριβοσωματικής υποομάδας 50S. Θεραπευτικά, κατατάσσεται στα φάρμακα κατά των λοιμώξεων για συστηματική χορήγηση, και ειδικότερα στα αντιβιοτικά για συστηματική χορήγηση, στην κατηγορία των μακρολιδίων (κωδικός ATC: J01FA10). Όπως φαίνεται και σε σχετική έρευνα, η σταθερότητα της χημικής δομής της αζιθρομυκίνης επηρεάζεται από την παρουσία νερού (R Neglur και συνεργάτες).

Ενδείξεις για το ZITHROMAX

Το ZITHROMAX (αζιθρομυκίνη) ενδείκνυται για τη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται από ευαίσθητα σε αυτό βακτήρια. Οι κύριες ενδείξεις περιλαμβάνουν:

• Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος: Φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, ιγμορίτιδα, οξεία μέση ωτίτιδα.
• Λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος: Οξεία βρογχίτιδα, παρόξυνση χρόνιας βρογχίτιδας, πνευμονία (από ήπια έως μέτριας βαρύτητας).
• Λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών μορίων: Ερυσίπελας, μολυσματικό κηρίο, δευτερογενώς επιμολυσμένα δερματικά τραύματα.
• Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα: Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα και τραχηλίτιδα (που οφείλονται σε Chlamydia trachomatis).
• Άλλες λοιμώξεις: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία άλλων λοιμώξεων, όπως η νόσος Lyme (σε πρώιμο στάδιο) και ορισμένες λοιμώξεις των οφθαλμών.

Όπως επισημαίνεται σε μελέτη των N Srivastava και συνεργάτες, η ανάπτυξη νέων φαρμακομορφών, όπως τα νιοσώματα, στοχεύει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της αζιθρομυκίνης στην αντιμετώπιση βακτηριακών λοιμώξεων. Τα νιοσώματα αζιθρομυκίνης με διαφορετικά έκδοχα σε διαφορετικές αναλογίες μελετήθηκαν.

Προφυλάξεις

Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους για το ZITHROMAX

• Ηλικιωμένοι: Οι ηλικιωμένοι ασθενείς ενδέχεται να είναι πιο ευαίσθητοι στις παρενέργειες του φαρμάκου, ιδίως σε καρδιαγγειακές επιπλοκές (π.χ. παράταση του διαστήματος QT). Απαιτείται προσεκτική παρακολούθηση και πιθανή προσαρμογή της δόσης.
• Παιδιά: Η χρήση του ZITHROMAX σε παιδιά πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του παιδιάτρου. Η δοσολογία εξαρτάται από το βάρος του παιδιού και τη σοβαρότητα της λοίμωξης.
• Εγκυμοσύνη: Η αζιθρομυκίνη διαπερνά τον πλακούντα. Η χρήση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να γίνεται μόνο εάν το αναμενόμενο όφελος υπερτερεί του πιθανού κινδύνου για το έμβρυο. Συνιστάται η συμβουλή ιατρού.
• Θηλασμός: Η αζιθρομυκίνη απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα σε μικρές ποσότητες. Αν και δεν έχουν αναφερθεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες σε θηλάζοντα βρέφη, συνιστάται προσοχή και η λήψη απόφασης για διακοπή του θηλασμού ή διακοπή του φαρμάκου, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία του φαρμάκου για τη μητέρα.
• Άλλες καταστάσεις: Ασθενείς με ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία, καρδιακές παθήσεις (ιδιαίτερα αρρυθμίες) ή μυασθένεια gravis πρέπει να ενημερώνουν τον ιατρό τους πριν λάβουν ZITHROMAX.

Παρενέργειες

Το ZITHROMAX (αζιθρομυκίνη), όπως όλα τα φάρμακα, μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες (παρενέργειες), αν και δεν παρουσιάζονται σε όλους τους ασθενείς. Οι πιο συχνές παρενέργειες είναι συνήθως ήπιες και παροδικές, και περιλαμβάνουν:

• Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος: Ναυτία, έμετος, διάρροια, κοιλιακός πόνος, δυσπεψία.
• Διαταραχές του νευρικού συστήματος: Κεφαλαλγία, ζάλη.
• Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού: Εξάνθημα, κνησμός.

Σπανιότερα, μπορεί να εμφανιστούν πιο σοβαρές παρενέργειες, όπως:

• Καρδιακές διαταραχές: Αρρυθμίες, παράταση του διαστήματος QT (η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες αρρυθμίες).
• Ηπατοτοξικότητα: Αύξηση των ηπατικών ενζύμων, ηπατίτιδα, ίκτερος.
• Αλλεργικές αντιδράσεις: Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις (αναφυλαξία) είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή.
• Ωτοτοξικότητα: Όπως προκύπτει από έρευνα, η αζιθρομυκίνη, όπως και άλλα μακρολιδικά αντιβιοτικά, μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει προβλήματα ακοής, αν και αυτό είναι σπάνιο.ST Çağlayan. Εδώ, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η συνδυασμένη εφαρμογή της αντισηπτικής χλωρεξιδίνης ευρέος φάσματος (CHX) και του μακρολιδικού αντιβιοτικού αζιθρομυκίνη (AZM)…

Είναι σημαντικό να ενημερώσετε αμέσως τον ιατρό σας εάν εμφανίσετε οποιαδήποτε ασυνήθιστη ή σοβαρή παρενέργεια.

Δοσολογία και Χορήγηση

Η δοσολογία και η διάρκεια της θεραπείας με ZITHROMAX εξαρτώνται από το είδος και τη σοβαρότητα της λοίμωξης, την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Πάντα να ακολουθείτε τις οδηγίες του ιατρού σας. Το ZITHROMAX διατίθεται σε διάφορες φαρμακοτεχνικές μορφές (δισκία, κάψουλες, πόσιμο εναιώρημα, ενέσιμο διάλυμα) για να καλύπτει τις ανάγκες κάθε ασθενούς.

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση ZITHROMAX;

Εάν παραλείψετε μια δόση, πάρτε την αμέσως μόλις το θυμηθείτε. Ωστόσο, εάν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη δόση που ξεχάσατε και συνεχίστε κανονικά το δοσολογικό σας σχήμα. Μην πάρετε διπλή δόση για να αναπληρώσετε τη δόση που ξεχάσατε.  

Υπερδοσολογία

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως έντονη ναυτία, έμετος, διάρροια και κοιλιακός πόνος. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν προβλήματα ακοής. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια. Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο για την αζιθρομυκίνη, και η θεραπεία είναι υποστηρικτική και συμπτωματική.

Αλληλεπιδράσεις

Η αζιθρομυκίνη (ZITHROMAX) μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα, επηρεάζοντας τη δράση τους ή αυξάνοντας τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. Είναι σημαντικό να ενημερώσετε τον ιατρό σας για όλα τα φάρμακα που λαμβάνετε, συμπεριλαμβανομένων των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, των φυτικών σκευασμάτων και των συμπληρωμάτων διατροφής.

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου

Ορισμένα φάρμακα που μπορεί να αλληλεπιδράσουν με την αζιθρομυκίνη περιλαμβάνουν: Αντιόξινα που περιέχουν μαγνήσιο ή αργίλιο (μπορεί να μειώσουν την απορρόφηση της αζιθρομυκίνης), βαρφαρίνη (η αζιθρομυκίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας), διγοξίνη (η αζιθρομυκίνη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα διγοξίνης στο αίμα), κυκλοσπορίνη (η αζιθρομυκίνη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα κυκλοσπορίνης στο αίμα), τερφεναδίνη και αστεμιζόλη (αντιισταμινικά – η συγχορήγηση αντενδείκνυται λόγω κινδύνου σοβαρών καρδιακών αρρυθμιών), ζιδοβουδίνη (η αζιθρομυκίνη μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα ζιδοβουδίνης στο αίμα) και φάρμακα που επιμηκύνουν το διάστημα QT (αυξάνεται ο κίνδυνος καρδιακών αρρυθμιών).

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής

Η τροφή γενικά δεν επηρεάζει σημαντικά την απορρόφηση της αζιθρομυκίνης, εκτός από τα αντιόξινα που περιέχουν μαγνήσιο ή αργίλιο, τα οποία συστήνεται να λαμβάνονται με χρονική απόσταση τουλάχιστον 2 ωρών. Η μορφή παρατεταμένης αποδέσμευσης (κοκκία) πρέπει να λαμβάνεται με τροφή.

Φύλαξη φαρμάκου

Το ZITHROMAX πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασία δωματίου, μακριά από υγρασία και θερμότητα. Τα δισκία και οι κάψουλες πρέπει να διατηρούνται στην αρχική τους συσκευασία. Το πόσιμο εναιώρημα, μετά την ανασύστασή του, πρέπει να φυλάσσεται σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή (συνήθως στο ψυγείο και για περιορισμένο χρονικό διάστημα). Όλα τα φάρμακα πρέπει να φυλάσσονται μακριά από παιδιά. Όπως επισημαίνουν οι A Srivastava και συνεργάτες, η βελτίωση της διαλυτότητας και της βιοδιαθεσιμότητας φαρμάκων όπως η αζιθρομυκίνη αποτελεί σημαντικό τομέα έρευνας. Η τεχνική υπεριώδους φασματοσκοπίας χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της εφαρμοσιμότητας μικτών μικκυλίων για την αύξηση της διαλυτότητας και της σταθεράς δέσμευσης (Kb) του αντιβιοτικού αζιθρομυκίνη.

Ανάλυση Δραστικής Ουσίας

Η δραστική ουσία του ZITHROMAX είναι η αζιθρομυκίνη, ένα ημισυνθετικό αντιβιοτικό που ανήκει στην κατηγορία των μακρολιδίων, και πιο συγκεκριμένα στις αζαλίδες. Η αζιθρομυκίνη διαφέρει χημικά από την ερυθρομυκίνη, καθώς περιέχει ένα άτομο αζώτου στο μακροκυκλικό λακτονικό δακτύλιο. Αυτή η δομική διαφορά προσδίδει στην αζιθρομυκίνη βελτιωμένες φαρμακοκινητικές ιδιότητες, όπως μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής και καλύτερη διείσδυση στους ιστούς. Ο μηχανισμός δράσης της συνίσταται στην αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης των βακτηρίων. Πιο συγκεκριμένα, δεσμεύεται στη ριβοσωμική υπομονάδα 50S, εμποδίζοντας τη μετατόπιση του πεπτιδυλ-tRNA και, κατά συνέπεια, την επιμήκυνση της πολυπεπτιδικής αλυσίδας. Αυτή η αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης οδηγεί σε βακτηριοστατική δράση (αναστολή της ανάπτυξης των βακτηρίων), αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις και έναντι ορισμένων ευαίσθητων μικροοργανισμών, μπορεί να επιδείξει και βακτηριοκτόνο δράση (θανάτωση των βακτηρίων). Η φαρμακοκινητική της αζιθρομυκίνης χαρακτηρίζεται από ταχεία απορρόφηση μετά από του στόματος χορήγηση (αν και η βιοδιαθεσιμότητα μειώνεται με την τροφή για ορισμένες μορφές), ευρεία κατανομή στους ιστούς (με υψηλότερες συγκεντρώσεις στους ιστούς σε σύγκριση με το πλάσμα) και παρατεταμένο χρόνο ημιζωής (που επιτρέπει τη χορήγηση μιας δόσης ημερησίως ή ακόμα και εφάπαξ δόσεων σε ορισμένες περιπτώσεις). Η απέκκριση γίνεται κυρίως μέσω της χολής, με ένα μικρό ποσοστό να απεκκρίνεται αμετάβλητο στα ούρα. Έρευνες σχετικά με τη διαλυτότητα της αζιθρομυκίνης συνεχίζουν να διεξάγονται, καθώς αυτή επηρεάζει την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

Αποτελεσματικότητα

Η αποτελεσματικότητα της αζιθρομυκίνης (ZITHROMAX) έχει τεκμηριωθεί σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες για ένα ευρύ φάσμα λοιμώξεων. Είναι δραστική έναντι πολλών Gram-θετικών και Gram-αρνητικών βακτηρίων, καθώς και ορισμένων άτυπων μικροοργανισμών (όπως Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumoniae, Legionella pneumophila). Η κλινική αποτελεσματικότητα έχει αποδειχθεί σε λοιμώξεις του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος (π.χ., φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, οξεία μέση ωτίτιδα, πνευμονία), λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών μορίων, και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (π.χ., μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα και τραχηλίτιδα). Η ευρεία χρήση της αζιθρομυκίνης οφείλεται, εν μέρει, στο βολικό δοσολογικό σχήμα (συνήθως μία δόση ημερησίως για 3-5 ημέρες), στη καλή ανοχή από τους ασθενείς και στην αποτελεσματικότητά της έναντι κοινών παθογόνων.

Πρόσθετες Σημαντικές Πληροφορίες

Ανάπτυξη Ανθεκτικότητας

Όπως συμβαίνει με όλα τα αντιβιοτικά, η αλόγιστη και εκτεταμένη χρήση της αζιθρομυκίνης μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών βακτηρίων. Η ανθεκτικότητα στην αζιθρομυκίνη συνήθως προκύπτει μέσω μεταλλάξεων στα γονίδια που κωδικοποιούν το ριβοσωμικό RNA 23S (συστατικό της υπομονάδας 50S), μειώνοντας τη δέσμευση του φαρμάκου. Επίσης, μηχανισμοί ενεργητικής εκροής του φαρμάκου από τα βακτηριακά κύτταρα μπορούν να συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα. Είναι κρίσιμο να χρησιμοποιείται η αζιθρομυκίνη (και όλα τα αντιβιοτικά) με σύνεση, μόνο όταν είναι απαραίτητο και σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού, για να περιοριστεί η εξάπλωση της μικροβιακής αντοχής.

Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες

Οι προκλινικές μελέτες (in vitro και σε πειραματόζωα) έχουν δείξει την αντιμικροβιακή δράση της αζιθρομυκίνης έναντι ενός ευρέος φάσματος παθογόνων. Οι κλινικές μελέτες, με τη σειρά τους, έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του φαρμάκου σε διάφορες λοιμώξεις σε ανθρώπους. Αυτές οι μελέτες έχουν αξιολογήσει διάφορα δοσολογικά σχήματα και φαρμακοτεχνικές μορφές, και έχουν παράσχει δεδομένα για τη βέλτιστη χρήση του φαρμάκου σε διαφορετικούς πληθυσμούς ασθενών.

Μετεγκριτικές μελέτες, Φαρμακοεπαγρύπνηση και Φαρμακοκινητικά Χαρακτηριστικά

Μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου, οι μετεγκριτικές μελέτες και η φαρμακοεπαγρύπνηση συνεχίζουν να παρακολουθούν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του σε πραγματικές συνθήκες χρήσης. Αυτές οι μελέτες μπορούν να ανιχνεύσουν σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες που δεν είχαν παρατηρηθεί στις κλινικές δοκιμές και να παρέχουν πληροφορίες για τη μακροχρόνια χρήση του φαρμάκου. Όσον αφορά τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η αζιθρομυκίνη παρουσιάζει καλή απορρόφηση (αν και επηρεάζεται από την παρουσία τροφής για κάποιες μορφές), ευρεία κατανομή στους ιστούς και παρατεταμένο χρόνο ημιζωής. Η μελέτη της φαρμακοκινητικής αλληλεπίδρασης της αζιθρομυκίνης με άλλα φάρμακα είναι σημαντική για την αποφυγή ανεπιθύμητων ενεργειών και τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας.

Συγκριτική Αποτελεσματικότητα

Η αζιθρομυκίνη έχει συγκριθεί με άλλα αντιβιοτικά σε κλινικές δοκιμές για τη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων. Σε πολλές περιπτώσεις, έχει αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματική με άλλα μακρολίδια (π.χ., κλαριθρομυκίνη), β-λακταμικά αντιβιοτικά (π.χ., αμοξυκιλλίνη) και κινολόνες. Το πλεονέκτημα της αζιθρομυκίνης έναντι ορισμένων άλλων αντιβιοτικών έγκειται στο βολικό δοσολογικό σχήμα (συντομότερη διάρκεια θεραπείας) και στην καλύτερη ανοχή από το γαστρεντερικό σύστημα σε σύγκριση με την ερυθρομυκίνη. Ωστόσο, η επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού πρέπει πάντα να γίνεται με βάση την ευαισθησία του παθογόνου μικροοργανισμού, τη σοβαρότητα της λοίμωξης, την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς, καθώς και το τοπικό προφίλ ανθεκτικότητας των μικροβίων.

Συστηματικές Ανασκοπήσεις και Μετα-Αναλύσεις

Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν αξιολογήσει τη συγκεντρωτική βιβλιογραφία για την αζιθρομυκίνη, παρέχοντας μια συνολική εικόνα της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειάς της. Αυτές οι αναλύσεις επιβεβαιώνουν, σε γενικές γραμμές, τα ευρήματα των μεμονωμένων κλινικών δοκιμών, υποστηρίζοντας τη χρήση της αζιθρομυκίνης ως αποτελεσματικής θεραπευτικής επιλογής για τις εγκεκριμένες ενδείξεις. Ωστόσο, υπογραμμίζουν επίσης την ανάγκη για συνεχή παρακολούθηση της μικροβιακής αντοχής και για ορθολογική χρήση των αντιβιοτικών.

Τρέχουσες Ερευνητικές Κατευθύνσεις και Μελλοντικές Προοπτικές

Η έρευνα σχετικά με την αζιθρομυκίνη συνεχίζεται, με στόχο την περαιτέρω βελτιστοποίηση της χρήσης της και την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η μικροβιακή αντοχή. Εξετάζονται νέες φαρμακοτεχνικές μορφές, όπως συστήματα στοχευμένης χορήγησης φαρμάκων (π.χ. νανοσωματίδια), για βελτίωση της βιοδιαθεσιμότητας και της αποτελεσματικότητας. Επίσης, διερευνάται η πιθανή χρήση της αζιθρομυκίνης σε άλλες, μη λοιμώδεις καταστάσεις, βασιζόμενη στις αντιφλεγμονώδεις και ανοσοτροποποιητικές της ιδιότητες. Για παράδειγμα, διερευνάται η χρήση της στην κυστική ίνωση και σε ορισμένες χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις. Η ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών παραγόντων που να υπερβαίνουν τους υπάρχοντες μηχανισμούς αντοχής αποτελεί επίσης σημαντικό τομέα έρευνας. H έρευνα των R Neglur και συνεργάτες εστιάζει στη διερεύνηση της σταθερότητας της στερεάς κατάστασης της διένυδρης αζιθρομυκίνης. Αυτή η μελέτη διερεύνησε τη σταθερότητα της στερεάς κατάστασης της διένυδρης αζιθρομυκίνης (AZM-DH)…

Ιστορία του Φαρμάκου

Η αζιθρομυκίνη ανακαλύφθηκε το 1980 από μια ομάδα επιστημόνων της φαρμακευτικής εταιρείας Pliva στην Κροατία, με επικεφαλής τον Δρ. Slobodan Đokić. Η ομάδα, στην οποία συμμετείχαν οι Gabrijela Kobrehel, Gorjana Radobolja-Lazarevski και Zrinka Tamburašev, συνέθεσε την αζιθρομυκίνη τροποποιώντας τη χημική δομή της ερυθρομυκίνης. Η αζιθρομυκίνη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1981. Η Pliva υπέγραψε συμφωνία αδειοδότησης με την Pfizer, η οποία έλαβε τα αποκλειστικά δικαιώματα πώλησης της αζιθρομυκίνης στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δυτική Ευρώπη. Η αζιθρομυκίνη κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά το 1988 στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη με την εμπορική ονομασία Sumamed από την Pliva, ενώ η Pfizer λάνσαρε το ZITHROMAX στις ΗΠΑ το 1991. Στην Ελλάδα, η αζιθρομυκίνη έχει ευρεία χρήση και είναι ένα από τα συχνότερα συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά για τη θεραπεία κοινών λοιμώξεων, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Η διαθεσιμότητά της σε διάφορες φαρμακοτεχνικές μορφές και το βολικό δοσολογικό σχήμα έχουν συμβάλει στην ευρεία υιοθέτησή της από τους Έλληνες ιατρούς.

Συνοπτικά για την Αζιθρομυκίνη

Η αζιθρομυκίνη (φάρμακο ZITHROMAX) είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία λοιμώξεων του αναπνευστικού, του δέρματος και των γεννητικών οργάνων. Δεν είναι αποτελεσματική έναντι ιογενών λοιμώξεων, όπως το κοινό κρυολόγημα ή η γρίπη. Στις αντενδείξεις περιλαμβάνονται η υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε άλλα μακρολίδια, καθώς και η σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια. Συνήθεις παρενέργειες είναι η ναυτία, ο έμετος και η διάρροια, ενώ σπανιότερα μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες ή ηπατοτοξικότητα. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται σε ηλικιωμένους, παιδιά, εγκύους και θηλάζουσες, καθώς και σε ασθενείς με καρδιακές παθήσεις ή νεφρική δυσλειτουργία. Η χορήγηση γίνεται συνήθως μία φορά την ημέρα, ενώ η δοσολογία και η διάρκεια της θεραπείας καθορίζονται από τον ιατρό ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Είναι κρίσιμο να ακολουθείτε πιστά τις ιατρικές οδηγίες και να μην διακόπτετε τη θεραπεία πρόωρα, ακόμα κι αν αισθανθείτε καλύτερα, για να αποφευχθεί η ανάπτυξη ανθεκτικότητας. Η αλόγιστη χρήση μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην παίρνετε ποτέ φάρμακα χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό. Διαβάζετε πάντα το φύλλο οδηγιών του φαρμάκου. Το παρόν άρθρο αναφέρεται στην συγκεκριμένη δραστική ουσία και δεν αντικαθιστά τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού σας.

Βιβλιογραφία

1. Çağlayan, S.T., 2025. Combinatory effects of chlorhexidine and azithromycin: Implications for therapeutic potential and mechanistic insights. Microbial Pathogenesis, 188, p.106585.

2. Neglur, R., Hosten, E., Aucamp, M., Liebenberg, W. and de Villiers, M., 2018. Water and the relationship to the crystal structure stability of azithromycin: Thermal investigations of solvatomorphism, amorphism and polymorphism. Journal of Thermal Analysis and Calorimetry, 131(2), pp.1217-1228.

3. Selvaraj, K., Loganathan, V., Ahamed, A. and Krishnamoorthy, P., 2025. Azithromycin mediated copper nanocatalysis (Azi-Cu-Nps): Synthesis of anthraquinone connected xanthenes derivatives and their antioxidant, antityrosinase, and …. Journal of Molecular Structure, 1315, p.144413.

4. Srivastava, A., Kumar, M., Singh, R.P., Khan, J.M. and Ahmad, I., 2024. Effect of the mixed micelles of zwitterionic-anionic surfactant on efficiency of antibiotic azithromycin dihydrate. Journal of Molecular Liquids, 398, p.125400.

5. Srivastava, N., Thakur, S. and Kaur, K., 2025. Formulation and evaluation of Azithromycin Dihydrate Niosomes for the Effective Treatment of Bacterial Infection. Current Trends in Biotechnology and Pharmacy, 13(1).

6. Untari, B., Mara, A. and Prasetyo, N.H., 2023. Formulation and Evaluation of Azithromycin Dihydrate Solid Dispersion with Esther of Polyethylene Glycol-6000 and Stearic Acid Using A Co-Grinding Technique. Science and Technology Indonesia, 7(3), pp.217-223.

 

Συχνές Ερωτήσεις