Furolin: Παρενέργειες | Ενδείξεις | Πληροφορίες

Τι είναι το Furolin;

To Furolin είναι ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που περιέχει ως δραστική ουσία τη νιτροφουραντοΐνη, η οποία ανήκει στην κατηγορία των αντιμικροβιακών φαρμάκων και ειδικότερα στα παράγωγα νιτροφουρανίου. Η νιτροφουραντοΐνη (Furolin) χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία και πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος. Η φαρμακευτική αυτή ουσία κυκλοφορεί με διάφορες εμπορικές ονομασίες παγκοσμίως, πέραν του Furolin, όπως Furadantin, Macrodantin, Macrobid και Furatoin. Ο μηχανισμός δράσης της νιτροφουραντοΐνης βασίζεται στην ενεργοποίησή της από τις βακτηριακές φλαβοπρωτεΐνες (αναγωγάση του νιτροφουρανίου), η οποία οδηγεί στην αναστολή της σύνθεσης βακτηριακού DNA, RNA, πρωτεϊνών και κυτταρικού τοιχώματος. Αυτή η διαδικασία έχει ως συνολικό αποτέλεσμα την αναστολή της βακτηριακής ανάπτυξης και τον κυτταρικό θάνατο των παθογόνων μικροοργανισμών. Από χημικής άποψης, η νιτροφουραντοΐνη ανήκει στα νιτροφουράνια, μια κατηγορία συνθετικών αντιβιοτικών που περιέχουν νιτρο-υποκατεστημένο φουράνιο, το οποίο της προσδίδει τις αντιμικροβιακές ιδιότητες που είναι αποτελεσματικές κυρίως έναντι των παθογόνων του ουροποιητικού συστήματος.

Ενδείξεις για το Furolin

• Οξείες λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα) που προκαλούνται από ευαίσθητους μικροοργανισμούς
• Χρόνιες υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ουροποιητικού, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου άλλα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματικά
• Μακροχρόνια προφυλακτική θεραπεία για την πρόληψη υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων
• Περιεγχειρητική προφύλαξη σε επεμβάσεις του ουροποιητικού συστήματος

Προφυλάξεις

• Το Furolin αντενδείκνυται σε ασθενείς με ανεπάρκεια G6PD λόγω κινδύνου αιμόλυσης
• Δεν συνιστάται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης <30 ml/min)
• Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία
• Θα πρέπει να διακόπτεται η θεραπεία εάν εμφανιστούν σημεία περιφερικής νευροπάθειας ή πνευμονικής τοξικότητας

Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους

• Ηλικιωμένοι: Αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών, ιδιαίτερα περιφερικής νευροπάθειας και πνευμονικής τοξικότητας. Απαιτείται μειωμένη δοσολογία και τακτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας. Σύμφωνα με τον Marcelino και συνεργάτες, η μακροχρόνια χρήση σε ηλικιωμένους συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ηπατικής βλάβης.
• Παιδιά: Δεν συνιστάται σε παιδιά κάτω του 1 έτους. Για μεγαλύτερα παιδιά απαιτείται προσαρμογή της δόσης βάσει σωματικού βάρους.
• Έγκυες: Αντενδείκνυται κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης λόγω κινδύνου αιμολυτικής αναιμίας στο νεογνό. Σχετικά ασφαλές κατά το πρώτο και δεύτερο τρίμηνο, αλλά συνιστάται η χρήση μόνο εάν το όφελος υπερτερεί του κινδύνου.
• Θηλάζουσες: Απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα και μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες στο βρέφος. Συνιστάται διακοπή του θηλασμού ή εναλλακτική θεραπεία.

Παρενέργειες

• Συχνές (>1/100 έως <1/10):
  • Ναυτία, έμετος, ανορεξία, κοιλιακό άλγος
  • Πονοκέφαλος, ζάλη
  • Δερματικά εξανθήματα
  • Σκούρο κίτρινο ή καφέ χρώμα ούρων (ακίνδυνο)
• Όχι συχνές (>1/1.000 έως <1/100):
  • Διάρροια ή δυσκοιλιότητα
  • Υπνηλία, παραισθήσεις
  • Πνευμονικές αντιδράσεις (βήχας, δύσπνοια)
• Σπάνιες (>1/10.000 έως <1/1.000):
  • Περιφερική νευροπάθεια (μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, αδυναμία στα άκρα)
  • Χολοστατική ηπατίτιδα, ηπατική βλάβη
  • Αιματολογικές διαταραχές (θρομβοπενία, λευκοπενία)
  • Σοβαρές δερματικές αντιδράσεις (σύνδρομο Stevens-Johnson)
• Πολύ σπάνιες (<1/10.000):
  • Αναφυλακτικές αντιδράσεις
  • Πνευμονική ίνωση
  • Αιμολυτική αναιμία (ιδιαίτερα σε άτομα με ανεπάρκεια G6PD)

Δοσολογία και χορήγηση

• Οξείες λοιμώξεις σε ενήλικες:
  • 50-100 mg κάθε 6 ώρες με φαγητό ή γάλα για 5-7 ημέρες
• Μακροχρόνια προφυλακτική θεραπεία:
  • 50-100 mg ημερησίως, λαμβανόμενο το βράδυ με φαγητό
• Παιδιά άνω του 1 έτους:
  • 5-7 mg/kg/ημέρα, διαιρεμένα σε 4 δόσεις για 5-7 ημέρες
• Περιεγχειρητική προφύλαξη:
  • 50 mg τέσσερις φορές ημερησίως την ημέρα της επέμβασης και για 3 ημέρες μετά

Η αντιβακτηριακή αποτελεσματικότητα του Furolin ενισχύεται όταν λαμβάνεται με τροφή ή γάλα, τα οποία επίσης μειώνουν τις γαστρεντερικές παρενέργειες.

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση Furolin;

• Λάβετε τη δόση αμέσως μόλις το θυμηθείτε
• Εάν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη δόση που χάσατε και συνεχίστε το κανονικό πρόγραμμα
• Μην διπλασιάζετε τη δόση για να αναπληρώσετε αυτή που παραλείψατε
• Ολοκληρώστε πάντα την πλήρη συνιστώμενη διάρκεια θεραπείας, ακόμη και αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν νωρίτερα

Υπερδοσολογία

Τα συμπτώματα υπερδοσολογίας μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Έντονη ναυτία και έμετο
• Κοιλιακό άλγος
• Ζάλη και πονοκέφαλο
• Σε σοβαρές περιπτώσεις, αιμολυτική αναιμία

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, απαιτείται άμεση ιατρική βοήθεια. Η αντιμετώπιση είναι κυρίως υποστηρικτική, με πλύση στομάχου εάν η λήψη είναι πρόσφατη, χορήγηση ενεργού άνθρακα και επαρκή ενυδάτωση.

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου

• Αντιόξινα που περιέχουν μαγνήσιο: Μειώνουν την απορρόφηση της νιτροφουραντοΐνης
• Προβενεσίδη: Αυξάνει τα επίπεδα νιτροφουραντοΐνης στο αίμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο τοξικότητας
• Κινολόνες: Πιθανός ανταγωνισμός της αντιβακτηριακής δράσης
• Από του στόματος αντιπηκτικά: Πιθανή ενίσχυση της αντιπηκτικής δράσης
• Σουλφοναμίδες: Αυξημένος κίνδυνος νεφροτοξικότητας

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής

• Τροφή: Η λήψη με τροφή ή γάλα αυξάνει την απορρόφηση και μειώνει τις γαστρεντερικές διαταραχές
• Αλκοόλ: Μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης παρενεργειών, ιδιαίτερα γαστρεντερικών
• Οξινοποιητές ούρων: Ενισχύουν τη δράση της νιτροφουραντοΐνης
• Αλκαλοποιητές ούρων: Μειώνουν τη δράση της νιτροφουραντοΐνης

Φύλαξη φαρμάκου

• Διατηρήστε το φάρμακο σε θερμοκρασία δωματίου (15-30°C)
• Προστατέψτε από το φως και την υγρασία
• Φυλάξτε το μακριά από παιδιά
• Μη χρησιμοποιείτε το φάρμακο μετά την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στη συσκευασία
• Μην αποθηκεύετε σε χώρους με υψηλή θερμοκρασία, όπως το μπάνιο

Ανάλυση Δραστικής Ουσίας

Η νιτροφουραντοΐνη, η δραστική ουσία του Furolin, είναι ένα συνθετικό αντιβακτηριακό με μοναδική χημική δομή που περιλαμβάνει έναν νιτρο-υποκατεστημένο δακτύλιο φουρανίου. Αυτή η χημική δομή είναι καθοριστική για την αντιμικροβιακή της δράση, καθώς επιτρέπει στο μόριο να διεισδύει στο βακτηριακό κύτταρο όπου ενεργοποιείται από βακτηριακά ένζυμα. Η νιτροφουραντοΐνη διαθέτει πολλαπλούς μηχανισμούς δράσης που τη διαφοροποιούν από άλλα αντιβιοτικά, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμη στην αντιμετώπιση λοιμώξεων από πολυανθεκτικά βακτήρια. Όπως επισημαίνουν οι Dos Santos και συνεργάτες, «η τρέχουσα θέση της νιτροφουραντοΐνης στο θεραπευτικό οπλοστάσιο επανεξετάζεται λόγω της συνεργικής της δράσης με άλλα αντιβιοτικά, όπως στο συνδυασμό βανκομυκίνης-νιτροφουραντοΐνης έναντι του Escherichia coli».

Αποτελεσματικότητα

Η νιτροφουραντοΐνη παρουσιάζει εξαιρετική αποτελεσματικότητα έναντι των περισσότερων παθογόνων του ουροποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των Escherichia coli, Staphylococcus saprophyticus, Enterococcus faecalis και ορισμένων στελεχών Klebsiella και Enterobacter. Η αποτελεσματικότητά της διατηρείται ακόμη και έναντι βακτηρίων που παράγουν εκτεταμένου φάσματος β-λακταμάσες (ESBL), καθιστώντας την πολύτιμη εναλλακτική λύση σε περιπτώσεις ανθεκτικότητας σε άλλα αντιβιοτικά. Πρόσφατες πολυκεντρικές μελέτες δείχνουν ότι η νιτροφουραντοΐνη παραμένει αποτελεσματική για τη θεραπεία της κυστίτιδας που οφείλεται σε ESBL-παραγωγά Enterobacterales, επιβεβαιώνοντας τις τρέχουσες συστάσεις για τη χρήση της σε τέτοιες περιπτώσεις.

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Παρά την αποτελεσματικότητά της, η νιτροφουραντοΐνη έχει περιορισμένη διείσδυση στους ιστούς, γεγονός που περιορίζει τη χρήση της στις λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (κυστίτιδα). Δεν επιτυγχάνει επαρκείς συγκεντρώσεις στο νεφρικό παρέγχυμα ή στην προστατική έκκριση, καθιστώντας την ακατάλληλη για πυελονεφρίτιδα ή προστατίτιδα. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται για τον αποχρωματισμό των ούρων (βαθύ κίτρινο ή καφέ), που αποτελεί αναμενόμενη και αβλαβή παρενέργεια. Τελευταίες έρευνες διερευνούν καινοτόμους τρόπους χορήγησης, με τον Tantawy και συνεργάτες να αναφέρουν ότι «οι πολυμερικές νανοσωματίδια μπορούν να διαμορφώσουν την εντερική διαπερατότητα, βελτιώνοντας τη σταθερότητα και επαναπροσδιορίζοντας την αντιιική δραστηριότητα της νιτροφουραντοΐνης».

Ανάπτυξη ανθεκτικότητας

Παρά τη χρήση της για περισσότερα από 60 χρόνια, η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στη νιτροφουραντοΐνη παραμένει σχετικά χαμηλή συγκριτικά με άλλα αντιβιοτικά. Οι πολλαπλοί μηχανισμοί δράσης της καθιστούν πιο δύσκολη την ανάπτυξη ανθεκτικότητας από τα βακτήρια. Ωστόσο, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ανθεκτικότητας σε στελέχη E. coli, που οφείλονται κυρίως σε μεταλλάξεις στα γονίδια που κωδικοποιούν τις νιτροαναγωγάσες (nfsA και nfsB). Οι μηχανισμοί αδρανοποίησης του φαρμάκου περιλαμβάνουν επίσης μειωμένη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης και αυξημένη εκροή μέσω αντλιών. Η συνεχής επιτήρηση της αντιβακτηριακής αποτελεσματικότητας είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της κλινικής χρησιμότητας του φαρμάκου.

Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες

Οι προκλινικές μελέτες της νιτροφουραντοΐνης έχουν αποδείξει την ασφάλεια και αποτελεσματικότητά της σε διάφορα πειραματικά μοντέλα. Μελέτες σε πειραματόζωα έχουν δείξει ότι η νιτροφουραντοΐνη επιτυγχάνει υψηλές συγκεντρώσεις στα ούρα, εξηγώντας την αποτελεσματικότητά της στις ουρολοιμώξεις. Κλινικές δοκιμές έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία και πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού, με ποσοστά κλινικής ίασης που κυμαίνονται από 85% έως 95% για οξείες λοιμώξεις. Η νιτροφουραντοΐνη έχει συγκριθεί με νεότερα αντιβιοτικά, όπως η φωσφομυκίνη και οι κινολόνες, διατηρώντας συγκρίσιμα ποσοστά επιτυχίας με μικρότερο κίνδυνο επαγωγής ανθεκτικότητας.

Μετεγκριτικές μελέτες, Φαρμακοεπαγρύπνηση και Φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά

Μετεγκριτικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει το προφίλ ασφάλειας της νιτροφουραντοΐνης, αν και έχουν αναδείξει σπάνιες αλλά σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η χρόνια πνευμονική τοξικότητα και η ηπατοτοξικότητα σε μακροχρόνια χρήση. Το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης έχει συμβάλει στην αναθεώρηση των συστάσεων για τη χρήση σε ηλικιωμένους και ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία. Φαρμακοκινητικά, η νιτροφουραντοΐνη απορροφάται ταχέως από τον γαστρεντερικό σωλήνα, ιδιαίτερα με την παρουσία τροφής, και απεκκρίνεται κυρίως μέσω των νεφρών. Η βιοδιαθεσιμότητά της κυμαίνεται από 30% έως 60%, με διαφορές ανάλογα με τη μορφή του σκευάσματος. Ο χρόνος ημιζωής της είναι σχετικά σύντομος (20-60 λεπτά), αλλά συγκεντρώνεται στα ούρα σε επίπεδα πολύ υψηλότερα από τις ελάχιστες ανασταλτικές συγκεντρώσεις για τα περισσότερα ουροπαθογόνα.

 

Συγκριτική αποτελεσματικότητα

Η νιτροφουραντοΐνη έχει αποδείξει συγκρίσιμη ή ανώτερη αποτελεσματικότητα έναντι άλλων αντιμικροβιακών παραγόντων στη θεραπεία μη περίπλοκων λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος. Σε μελέτες σύγκρισης με τη φωσφομυκίνη, η νιτροφουραντοΐνη παρουσίασε παρόμοια ποσοστά κλινικής επιτυχίας αλλά υψηλότερα ποσοστά μικροβιολογικής εκρίζωσης. Σημαντικές έρευνες που συνέκριναν τη νιτροφουραντοΐνη με νεότερους αντιμικροβιακούς παράγοντες, όπως η γεποτιδακίνη, έδειξαν ότι διατηρεί την κλινική της αξία στο σύγχρονο θεραπευτικό οπλοστάσιο. Σύμφωνα με τον Wagenlehner και συνεργάτες, που συνέκριναν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της από του στόματος γεποτιδακίνης με αυτή της νιτροφουραντοΐνης σε εφήβους και ενήλικες γυναίκες με μη περίπλοκες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, η νιτροφουραντοΐνη παραμένει μια αξιόπιστη θεραπευτική επιλογή. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η διατήρηση της αποτελεσματικότητάς της έναντι πολυανθεκτικών παθογόνων, συμπεριλαμβανομένων των ESBL-παραγωγών Enterobacterales, καθιστώντας την πολύτιμη εναλλακτική λύση σε εποχές αυξανόμενης αντιμικροβιακής αντοχής.

Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις

Οι συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη αξία της νιτροφουραντοΐνης στη θεραπεία των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος. Μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση των ιδιοτήτων και του θεραπευτικού δυναμικού της νιτροφουραντοΐνης στη θεραπεία των ουρολοιμώξεων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «έχουν αναφερθεί ποσοστά αντοχής στη νιτροφουραντοΐνη στο E. coli, τα οποία αποδίδονται στην παρουσία μετάλλαξης στο γονίδιο που κωδικοποιεί τη νιτροφουραντοΐνη». Παρόλα αυτά, τα ποσοστά αντοχής παραμένουν χαμηλά συγκριτικά με άλλα αντιβιοτικά. Επιπλέον, μετα-αναλύσεις που αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια διαφόρων αντιβιοτικών στη θεραπεία της κυστίτιδας σε εγκύους κατέταξαν τη νιτροφουραντοΐνη μεταξύ των ασφαλέστερων επιλογών για χρήση κατά τη διάρκεια του πρώτου και δεύτερου τριμήνου της κύησης. Οι αναλύσεις κόστους-αποτελεσματικότητας υποστηρίζουν επίσης τη νιτροφουραντοΐνη ως οικονομικά αποδοτική επιλογή πρώτης γραμμής για μη περίπλοκες ουρολοιμώξεις, λαμβάνοντας υπόψη το χαμηλό κόστος και τα χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης αντοχής.

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις και μελλοντικές προοπτικές

Οι σύγχρονες ερευνητικές προσπάθειες επικεντρώνονται στη βελτιστοποίηση της χορήγησης νιτροφουραντοΐνης και στην ανάπτυξη νέων συνδυασμών με άλλα αντιμικροβιακά για την αντιμετώπιση πολυανθεκτικών παθογόνων. Καινοτόμες προσεγγίσεις περιλαμβάνουν τη χρήση νανοσωματιδίων αργύρου για την ενίσχυση της αντιμικροβιακής δραστηριότητας της νιτροφουραντοΐνης και τη βελτίωση της ανίχνευσής της, καθώς η «ακριβής ανίχνευση υπολειμμάτων αντιβιοτικών στα περιβαλλοντικά και τρόφιμα είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση της ασφάλειας του οικοσυστήματος και της ανθρώπινης υγείας». Επιπλέον, η έρευνα επεκτείνεται στη δυνατότητα χρήσης της νιτροφουραντοΐνης σε νέες θεραπευτικές ενδείξεις, όπως οι ενδοδοντικές λοιμώξεις, όπου η εμποτισμένη με νανοσωματίδια αργύρου νιτροφουραντοΐνη έχει αποδείξει αποτελεσματικότητα έναντι του Enterococcus faecalis. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της νιτροφουραντοΐνης αποτελούν επίσης αντικείμενο μελέτης, με έμφαση στην ανάπτυξη βιώσιμων μεθόδων για την απομάκρυνσή της από τα υδάτινα οικοσυστήματα. Η μελλοντική έρευνα αναμένεται να επικεντρωθεί στη βελτιστοποίηση των σχημάτων χορήγησης για τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και την ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων ενεργειών, ιδιαίτερα σε ειδικούς πληθυσμούς όπως οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις.

Ιστορία του φαρμάκου

Η νιτροφουραντοΐνη ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1940 και εισήχθη στην κλινική πρακτική το 1953, αποτελώντας ένα από τα παλαιότερα αντιμικροβιακά φάρμακα που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα. Η ανάπτυξή της ήταν αποτέλεσμα συστηματικής έρευνας στα παράγωγα νιτροφουρανίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος και γρήγορα καθιερώθηκε ως αποτελεσματική θεραπεία πρώτης γραμμής. Η μακροχρόνια κλινική εμπειρία και τα σταθερά χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης αντοχής έχουν διατηρήσει τη θέση της στο θεραπευτικό οπλοστάσιο για περισσότερα από 70 χρόνια, παρά την εισαγωγή πολλών νεότερων αντιβιοτικών. Στην Ελλάδα, η νιτροφουραντοΐνη εισήχθη στη φαρμακευτική αγορά τη δεκαετία του 1960 και έκτοτε χρησιμοποιείται ευρέως. Επιδημιολογικές μελέτες στον ελληνικό πληθυσμό έχουν δείξει διατηρούμενη αποτελεσματικότητα της νιτροφουραντοΐνης έναντι των κυριότερων ουροπαθογόνων, με ποσοστά αντοχής που παραμένουν χαμηλά (κάτω του 5% για το E. coli) σε σύγκριση με άλλα συνήθως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά. Τα δεδομένα από τα ελληνικά νοσοκομεία και την πρωτοβάθμια περίθαλψη υποστηρίζουν τη συνεχιζόμενη χρήση της ως θεραπεία πρώτης γραμμής για μη περίπλοκες ουρολοιμώξεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου η αντοχή σε άλλα αντιβιοτικά είναι υψηλή.

 

Συνοπτικά για το Furolin

Η νιτροφουραντοΐνη (φάρμακο Furolin) αποτελεί αντιμικροβιακό παράγωγο του νιτροφουρανίου με ευρύ φάσμα δράσης έναντι των συνηθέστερων παθογόνων του ουροποιητικού συστήματος. Ενδείκνυται κυρίως για την αντιμετώπιση και προφύλαξη από οξείες και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού. Οι αντενδείξεις περιλαμβάνουν ανεπάρκεια G6PD, σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία και το τρίτο τρίμηνο κύησης. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες εκδηλώνονται με γαστρεντερικές διαταραχές (ναυτία, έμετος, ανορεξία), ενώ σπανιότερα μπορεί να εμφανιστούν περιφερική νευροπάθεια και πνευμονικές αντιδράσεις. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στη χορήγηση σε ηλικιωμένους, παιδιά κάτω του ενός έτους και εγκύους. Διατηρεί την αποτελεσματικότητά της έναντι πολυανθεκτικών στελεχών, καθιστώντας την πολύτιμη επιλογή στην εποχή της αντιμικροβιακής αντοχής. Η μακρόχρονη κλινική εμπειρία επιβεβαιώνει τη συνεχιζόμενη θεραπευτική της αξία, με χαμηλά ποσοστά ανάπτυξης αντοχής παρά τη χρήση της για περισσότερες από επτά δεκαετίες.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην παίρνετε ποτέ φάρμακα χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό. Διαβάζετε πάντα το φύλλο οδηγιών του φαρμάκου. Το παρόν άρθρο αναφέρεται στην συγκεκριμένη δραστική ουσία και δεν αντικαθιστά τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού σας.

 

Βιβλιογραφία

1. Dos Santos, C., Dos Santos, L.S., Franco, O. (2021). Fosfomycin and nitrofurantoin: classic antibiotics and perspectives. The Journal of Antibiotics, 74(10), 664-667.
2. Kokulnathan, T., Kumar, K.M.A., Wang, T.J. (2025). Unlocking the potential of bismuth oxybromide microflowers supported silver nanosphere as a SERS platform for detection of nitrofurantoin. Applied Surface Science, 647, 158654.
3. Mahdizade Ari, M., Dashtbin, S., Ghasemi, F. (2023). Nitrofurantoin: properties and potential in treatment of urinary tract infection: a narrative review. Frontiers in cellular and infection microbiology, 13, 1148603.
4. Marcelino, L.Q., Estrin, M.A. (2025). Nitrofurantoin: analysis of its long-term effects and contraindications. Interamerican Journal of Health Sciences, 3(1), 45-52.
5. Tantawy, M.A., Sultan, E.Y., Elsabbagh, H.M. (2025). Pivotal roles of polymeric nanoparticles in modulating intestinal permeability, improving stability, and rediscovering antivirulence activity of nitrofurantoin. Journal of Drug Delivery Science and Technology, 87, 104750.
6. Thabit, A.K., Al Sulaiman, K., Alfaraj, L. (2025). Nitrofurantoin Versus Comparators in the Treatment of Cystitis due to Extended-Spectrum β-Lactamase–Producing Enterobacterales: A Multicenter Cohort Study. Annals of Pharmacotherapy, 59(3), 289-297.
7. Tilokani, A., Pradhan, P.K., Tripathy, R., Patri, G. (2025). Antibacterial efficacy of nitrofurantoin impregnated with silver nanoparticles as an intracanal medicament. Journal of Conservative Dentistry and Endodontics, 8(1), 15-22.
8. Wagenlehner, F., Perry, C.R., Hooton, T.M. (2024). Oral gepotidacin versus nitrofurantoin in patients with uncomplicated urinary tract infection (EAGLE-2 and EAGLE-3): two randomised, controlled, double-blind, double-dummy, phase 3, non-inferiority trials. The Lancet, 403(10425), 439-451.
9. Yoon, K., Lee, H., Kwon, G., Song, H. (2025). Pyrolytic conversion of cattle manure and acid mine drainage sludge into biochar for oxidative and adsorptive removal of the antibiotic nitrofurantoin. Environmental Research, 247, 117865.