PEROXIDE: Οδηγίες, Παρενέργειες, Δοσολογία, Πληροφορίες & Μελέτες

Πληροφορίες για το PEROXIDE

Το PEROXIDE (υπεροξείδιο του υδρογόνου) είναι ένας οξειδωτικός παράγοντας που χρησιμοποιείται ευρέως ως αντισηπτικό, απολυμαντικό και αποσμητικό. Η κύρια δράση του οφείλεται στην άμεση απελευθέρωση οξυγόνου όταν έρχεται σε επαφή με τους ιστούς, προκαλώντας αντιμικροβιακή δράση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι βραχείας διάρκειας και περιορίζονται στο χρονικό διάστημα έκλυσης του οξυγόνου.

Ενεργά συστατικά: Υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2)

Θεραπευτική κατηγορία: Αντισηπτικό, απολυμαντικό, αποσμητικό

Χημική δομή: H-O-O-H

Μηχανισμός δράσης: Το υπεροξείδιο του υδρογόνου δρα απελευθερώνοντας ενεργό οξυγόνο όταν έρχεται σε επαφή με τους ιστούς ή τα μικρόβια. Αυτό το ενεργό οξυγόνο προκαλεί οξειδωτική βλάβη στα κυτταρικά συστατικά των μικροοργανισμών, οδηγώντας στην καταστροφή τους.

Ιστορία του φαρμάκου

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1818 από τον Γάλλο χημικό Louis Jacques Thénard. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως λευκαντικό και οξειδωτικό μέσο, ενώ η ιατρική του χρήση ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα.

Σύμφωνα με πρόσφατη ανασκόπηση των Andrés et al. με τίτλο “Chemistry of hydrogen peroxide formation and elimination in mammalian cells, and its role in various pathologies” (Stresses, 2022), το υπεροξείδιο του υδρογόνου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη φυσιολογία και παθοφυσιολογία των κυττάρων. Οι ερευνητές αναλύουν τους μηχανισμούς παραγωγής και εξουδετέρωσης του H2O2 στα κύτταρα, καθώς και τη συμμετοχή του σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις.

Ανατομική/θεραπευτική/χημική (ATC) ταξινόμηση

• Κωδικός ATC: D08AX01
• Τίτλος: Hydrogen peroxide
• Κατηγοριοποίηση: • D: Δερματολογικά φάρμακα • D08: Αντισηπτικά και απολυμαντικά • D08A: Αντισηπτικά και απολυμαντικά • D08AX: Άλλα αντισηπτικά και απολυμαντικά

 

Οδηγίες Χρήσεως/Ενδείξεις για το PEROXIDE

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου χρησιμοποιείται κυρίως ως τοπικό αντισηπτικό και απολυμαντικό. Οι κύριες ενδείξεις χρήσης του περιλαμβάνουν:

• Καθαρισμός και απολύμανση μικρών τραυμάτων, εκδορών και πληγών
• Αντισηψία του στόματος και των ούλων
• Απολύμανση ιατρικών εργαλείων και επιφανειών

Σύμφωνα με τους Andrés et al., το υπεροξείδιο του υδρογόνου παίζει σημαντικό ρόλο στη σηματοδότηση οξειδοαναγωγής των κυττάρων, λειτουργώντας ως αγγελιοφόρος μαζί με άλλα μόρια. Οι ερευνητές αναφέρουν χαρακτηριστικά: “Σε μικρομοριακές συγκεντρώσεις, το H2O2 είναι δραστικό και σε υψηλές συγκεντρώσεις μπορεί να βλάψει τα συστήματα μετατροπής ενέργειας των κυττάρων”.

Οδηγίες εφαρμογής:

• Καθαρίστε την περιοχή που θα εφαρμοστεί
• Εφαρμόστε μικρή ποσότητα διαλύματος απευθείας στην πάσχουσα περιοχή
• Αφήστε να δράσει για λίγα λεπτά και ξεπλύνετε με νερό
• Επαναλάβετε 2-3 φορές την ημέρα ή σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού

Παρενέργειες

Οι περισσότερες παρενέργειες είναι ήπιες και παροδικές. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν:

Συχνές παρενέργειες:

• Προσωρινός ερεθισμός ή κάψιμο στο σημείο εφαρμογής
• Λεύκανση του δέρματος (παροδική)

Σπάνιες παρενέργειες:

• Αλλεργική αντίδραση (εξάνθημα, κνησμός, οίδημα)
• Δερματίτιδα εξ επαφής

Οι Giaretta et al. στην ανασκόπησή τους για τους αισθητήρες υπεροξειδίου του υδρογόνου τονίζουν ότι “το H2O2 σε ορισμένο εύρος συγκεντρώσεων μπορεί να είναι επικίνδυνο και τοξικό”, υπογραμμίζοντας τη σημασία της σωστής δοσολογίας και χρήσης.

Προειδοποιήσεις

Γενικές προειδοποιήσεις:

• Μόνο για εξωτερική χρήση
• Αποφύγετε την επαφή με τα μάτια
• Μην το καταπίνετε
• Διακόψτε τη χρήση εάν εμφανιστεί έντονος ερεθισμός

Ειδικές προειδοποιήσεις:

• Ηλικιωμένοι: Χρήση με προσοχή λόγω πιθανής ευαισθησίας του δέρματος
• Παιδιά: Χρήση υπό την επίβλεψη ενηλίκου
• Έγκυες και θηλάζουσες: Συμβουλευτείτε τον ιατρό πριν τη χρήση

Είναι σημαντικό να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες του φαρμακοποιού και του ιατρού.

 

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

• Υπερευαισθησία στο υπεροξείδιο του υδρογόνου
• Μην εφαρμόζετε σε βαθιές πληγές ή εγκαύματα
• Αποφύγετε τη χρήση σε μεγάλες επιφάνειες δέρματος
• Προσοχή σε άτομα με ευαίσθητο δέρμα

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου:

• Μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα τοπικά αντισηπτικά ή αντιβιοτικά
• Προσοχή στη συγχορήγηση με οξειδωτικούς παράγοντες

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής:

• Δεν έχουν αναφερθεί σημαντικές αλληλεπιδράσεις με τροφές

Υπερδοσολογία

Η τοπική εφαρμογή υπερβολικής ποσότητας μπορεί να προκαλέσει:

• Έντονο ερεθισμό ή κάψιμο στο δέρμα
• Φλύκταινες ή φουσκάλες
• Σε περίπτωση κατάποσης, επικοινωνήστε αμέσως με το Κέντρο Δηλητηριάσεων

Δοσολογία και χορήγηση

• Εφαρμόστε μικρή ποσότητα διαλύματος στην πάσχουσα περιοχή 2-3 φορές την ημέρα
• Για στοματικό διάλυμα, αραιώστε με ίση ποσότητα νερού και κάντε γαργάρες για 30 δευτερόλεπτα

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση:

Εφαρμόστε το φάρμακο μόλις το θυμηθείτε. Αν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη δόση που ξεχάσατε και συνεχίστε το κανονικό πρόγραμμα εφαρμογής.

Οι Yu et al. στην έρευνά τους για τη φωτοκαταλυτική παραγωγή υπεροξειδίου του υδρογόνου τονίζουν τη σημασία της ακριβούς δοσολογίας, αναφέροντας ότι “η χαμηλή απόδοση εξέλιξης έχει εμποδίσει σοβαρά την εμπορική βιωσιμότητά του”, υπογραμμίζοντας έτσι τη σημασία της σωστής χρήσης και δοσολογίας του προϊόντος.

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στο υπεροξείδιο του υδρογόνου (PEROXIDE) δεν αποτελεί συνήθως πρόβλημα, καθώς ο μηχανισμός δράσης του βασίζεται στην άμεση οξείδωση των μικροοργανισμών. Ωστόσο, ορισμένα βακτήρια έχουν αναπτύξει ενζυμικά συστήματα, όπως η καταλάση, που τους επιτρέπουν να αποδομούν το ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ πιο αποτελεσματικά.

Προκλινικές μελέτες έχουν διερευνήσει τη δράση του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ σε διάφορους τύπους κυττάρων και ιστών. Οι Andrés et al. αναφέρουν ότι “το H2O2 μπορεί να δράσει ως σηματοδοτικό μόριο ή, αντίθετα, να προκαλέσει οξειδωτική βλάβη σε βιομόρια”, υπογραμμίζοντας τη διττή φύση του μορίου αυτού (Stresses, 2022). Αυτή η διπλή δράση εξαρτάται από το κυτταρικό περιβάλλον και τη συγκέντρωση του PEROXIDE.

Κλινικές μελέτες έχουν επικεντρωθεί κυρίως στην αποτελεσματικότητα του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ ως τοπικού αντισηπτικού. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες διερευνούν τη χρήση του σε νέες εφαρμογές, όπως η θεραπεία χρόνιων πληγών και η ενίσχυση της επούλωσης.

Μετεγκριτικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει το προφίλ ασφάλειας του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ για τοπική χρήση. Ωστόσο, έχουν αναφερθεί περιστατικά δερματικού ερεθισμού και αλλεργικών αντιδράσεων, ιδιαίτερα σε άτομα με ευαίσθητο δέρμα.

Η φαρμακοεπαγρύπνηση για το ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ συνεχίζεται, με ιδιαίτερη προσοχή στις μακροχρόνιες επιπτώσεις της χρήσης του και στις πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα τοπικά σκευάσματα.

Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Λόγω της χημικής του δομής, το μόριο διασπάται ταχύτατα σε νερό και οξυγόνο μετά την εφαρμογή του. Αυτό περιορίζει τη συστηματική απορρόφηση, καθιστώντας το ασφαλές για τοπική χρήση. Ωστόσο, η ταχεία διάσπαση περιορίζει επίσης τη διάρκεια δράσης του.

Αποτελεσματικότητα

Συστηματικές ανασκοπήσεις έχουν αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του PEROXIDE σε διάφορες εφαρμογές. Μια μετα-ανάλυση έδειξε ότι το ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ είναι αποτελεσματικό στη μείωση του βακτηριακού φορτίου σε επιφανειακά τραύματα, αλλά η αποτελεσματικότητά του μπορεί να είναι περιορισμένη σε βαθύτερες λοιμώξεις.

Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις εστιάζουν στην ανάπτυξη νέων σκευασμάτων που συνδυάζουν το ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ με άλλους παράγοντες για την ενίσχυση της δράσης του. Επιπλέον, διερευνώνται καινοτόμες εφαρμογές, όπως η χρήση του σε φωτοδυναμικές θεραπείες.

Οι μελλοντικές προοπτικές για το ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ είναι ευρείες. Οι Giaretta et al. αναφέρουν ότι η ανάπτυξη ευέλικτων αισθητήρων για την ανίχνευση του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ μπορεί να οδηγήσει σε νέες εφαρμογές στην υγεία, τη διατροφή και την περιβαλλοντική παρακολούθηση (ACS Applied Materials & Interfaces, 2022). Αυτό θα μπορούσε να επεκτείνει σημαντικά το πεδίο χρήσης του ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ πέρα από τις παραδοσιακές ιατρικές εφαρμογές.

Η έρευνα επίσης στρέφεται στην κατανόηση του ρόλου του ενδογενούς PEROXIDE στη κυτταρική σηματοδότηση και τη ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις για ασθένειες που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες, όπως ο καρκίνος και οι νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Επιπλέον, η φωτοκαταλυτική παραγωγή ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ αποτελεί ένα συναρπαστικό πεδίο έρευνας. Οι Yu et al. τονίζουν ότι αυτή η μέθοδος παραγωγής έχει προσελκύσει έντονο ενδιαφέρον λόγω της ασφάλειας, της οικολογικής της φύσης και του χαμηλού κόστους (Nano Energy, 2022). Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η χαμηλή απόδοση παραμένει ένα σημαντικό εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί.

Η βελτιστοποίηση των φωτοκαταλυτών για την παραγωγή ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο αποδοτικές και οικολογικές μεθόδους παραγωγής. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στον ιατρικό τομέα, αλλά και σε βιομηχανικές εφαρμογές, όπως η απολύμανση νερού και η παραγωγή καθαριστικών προϊόντων.

Τέλος, η έρευνα στρέφεται στην ανάπτυξη “έξυπνων” συστημάτων χορήγησης ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟΥ, τα οποία θα μπορούσαν να απελευθερώνουν ελεγχόμενες ποσότητες της ουσίας σε συγκεκριμένους ιστούς ή κύτταρα. Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των θεραπειών με PEROXIDE, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις ανεπιθύμητες ενέργειες.

 

Επιστημονικές Έρευνες

Ανάλυση της Ερευνητικής Μελέτης “Chemistry of hydrogen peroxide formation and elimination in mammalian cells, and its role in various pathologies”

Η συγκεκριμένη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Stresses το 2022, πραγματοποιήθηκε από μια διεπιστημονική ομάδα ερευνητών, συμπεριλαμβανομένων των Celia María Curieses Andrés, José Manuel Pérez de la Lastra, Celia Andrés Juan, Francisco J. Plou και Eduardo Pérez-Lebeña. Η μελέτη αυτή παρέχει μια εκτενή ανασκόπηση της χημείας του υπεροξειδίου του υδρογόνου (H2O2) στα κύτταρα των θηλαστικών, εστιάζοντας στους μηχανισμούς σχηματισμού και εξάλειψής του, καθώς και στο ρόλο του σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις.

Κύρια Ευρήματα

1. Μηχανισμοί Σχηματισμού H2O2 Οι ερευνητές αναλύουν δύο κύριους μηχανισμούς σχηματισμού H2O2 στα κύτταρα: • Μη ενζυμική παραγωγή: Προέρχεται κυρίως από την αναγωγή του ανιόντος υπεροξειδίου (•O2−) στην μιτοχονδριακή αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων. • Ενζυμική παραγωγή: Περιλαμβάνει ένζυμα όπως η υπεροξειδική δισμουτάση (SOD), η οξειδάση NADPH και το κυτόχρωμα P450.
2. Μηχανισμοί Εξάλειψης H2O2 Η μελέτη περιγράφει λεπτομερώς τους τρόπους με τους οποίους τα κύτταρα εξαλείφουν το H2O2: • Καταλάση: Μετατρέπει το H2O2 σε νερό και οξυγόνο. • Υπεροξειδάσες γλουταθειόνης (GPx): Χρησιμοποιούν τη γλουταθειόνη για να μετατρέψουν το H2O2 σε νερό. • Περοξιρεδοξίνες (Prx): Αναγωγικά ένζυμα που εξουδετερώνουν το H2O2.
3. Ρόλος στην Παθοφυσιολογία Οι ερευνητές αναλύουν τη συμμετοχή του H2O2 σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις: • Φλεγμονή: Το H2O2 συμβάλλει στην αντιμικροβιακή άμυνα αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει ιστική βλάβη. • Καρκίνος: Αυξημένα επίπεδα H2O2 παρατηρούνται σε καρκινικά κύτταρα, επηρεάζοντας τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την εξέλιξη του όγκου. • Διαβήτης: Το H2O2 εμπλέκεται στη δυσλειτουργία των β-κυττάρων του παγκρέατος.

Κριτική Ανάλυση

Η μελέτη των Andrés et al. προσφέρει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της βιοχημείας του H2O2 στα κύτταρα των θηλαστικών. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ανάλυση της διττής φύσης του H2O2 ως σηματοδοτικού μορίου και πιθανού τοξικού παράγοντα. Οι συγγραφείς τονίζουν χαρακτηριστικά:

“Το H2O2 μπορεί να δράσει ως σηματοδοτικό μόριο ή, αντίθετα, να προκαλέσει οξειδωτική βλάβη σε βιομόρια (μια κατάσταση γνωστή ως οξειδωτικό στρες). Αυτή η αμφιδεξιότητα εξαρτάται από το κυτταρικό πλαίσιο, την τοπική συγκέντρωση του H2O2 και την κινητική της παραγωγής και εξάλειψής του.”

Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει τη σημασία της ακριβούς ρύθμισης των επιπέδων H2O2 στα κύτταρα και εξηγεί εν μέρει γιατί το H2O2 μπορεί να έχει τόσο ευεργετικές όσο και επιβλαβείς επιδράσεις.

Η μελέτη παρέχει επίσης μια λεπτομερή ανάλυση των ενζυμικών συστημάτων που εμπλέκονται στην παραγωγή και εξάλειψη του H2O2. Αυτή η πληροφορία είναι κρίσιμη για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα κύτταρα διατηρούν την ομοιόσταση του οξειδοαναγωγικού δυναμικού τους και πώς η διαταραχή αυτής της ισορροπίας μπορεί να οδηγήσει σε παθολογικές καταστάσεις.

Ωστόσο, η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς. Αν και παρέχει μια εκτενή ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, δεν παρουσιάζει νέα πειραματικά δεδομένα. Επιπλέον, ενώ η ανάλυση του ρόλου του H2O2 σε διάφορες παθολογίες είναι διεξοδική, θα μπορούσε να επεκταθεί περαιτέρω σε πιθανές θεραπευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στη ρύθμιση των επιπέδων H2O2.

 

Μελλοντικές Κατευθύνσεις

Οι συγγραφείς προτείνουν αρκετές κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα:

1. Ανάπτυξη εξειδικευμένων αισθητήρων H2O2: Αυτό θα επιτρέψει την ακριβέστερη μέτρηση των επιπέδων H2O2 σε διάφορα κυτταρικά διαμερίσματα.
2. Μελέτη της δυναμικής του H2O2 σε πραγματικό χρόνο: Η κατανόηση των ταχέων διακυμάνσεων των επιπέδων H2O2 θα βοηθήσει στην αποσαφήνιση του ρόλου του στη κυτταρική σηματοδότηση.
3. Διερεύνηση θεραπευτικών προσεγγίσεων: Η στόχευση των μηχανισμών παραγωγής ή εξάλειψης του H2O2 θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για ασθένειες που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.

Συμπερασματικά, η μελέτη των Andrés et al. αποτελεί μια πολύτιμη συνεισφορά στην κατανόηση της βιοχημείας του H2O2 και του ρόλου του στην υγεία και τη νόσο. Παρέχει μια στέρεη βάση για μελλοντικές έρευνες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες διαγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις για ένα ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων.

 

Συνοπτικά

Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (φάρμακο PEROXIDE) είναι ένας οξειδωτικός παράγοντας με αντισηπτικές και απολυμαντικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται κυρίως για τον καθαρισμό μικρών τραυμάτων και την αντισηψία του στόματος. Η δράση του βασίζεται στην απελευθέρωση ενεργού οξυγόνου. Αντενδείκνυται σε άτομα με υπερευαισθησία στο συστατικό και δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε βαθιές πληγές. Πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν ερεθισμό και παροδική λεύκανση του δέρματος. Απαιτείται προσοχή στη χρήση, ιδιαίτερα σε παιδιά και εγκύους. Πρόσφατες έρευνες διερευνούν το ρόλο του στη κυτταρική σηματοδότηση και σε παθολογικές καταστάσεις όπως η φλεγμονή και ο καρκίνος. Η ανάπτυξη εξειδικευμένων αισθητήρων και νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων αποτελούν μελλοντικές κατευθύνσεις έρευνας.

farmakologia.gr

 

Προσοχή: Μην λαμβάνετε ποτέ φάρμακα χωρίς την επίβλεψη ιατρού. Συμβουλευτείτε πάντα το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών, καθώς ενδέχεται να επικαιροποιείται ανά τακτά διαστήματα. Οι εμπορικές ονομασίες αναφέρονται για διευκόλυνση, αλλά ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις στη σύνθεση. Εστιάζουμε στην ανάλυση της δραστικής ουσίας. Συνεργαστείτε στενά με τον ιατρό και τον φαρμακοποιό σας. Αποφύγετε την αυτοχορήγηση. Βεβαιωθείτε ότι οι πληροφορίες ισχύουν για εσάς. Οι επίσημες πληροφορίες στο φάκελο του φαρμάκου είναι αποδεκτές σε εθνικό/ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλες πληροφορίες δεν θεωρούνται ισχύουσες. Καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια για ακρίβεια, αλλά δεν παρέχεται εγγύηση. Οι πληροφορίες δεν καλύπτουν όλες τις πιθανές πτυχές των φαρμάκων. Το υλικό του farmakologia.gr είναι συμπληρωματικό και δεν υποκαθιστά την κρίση των επαγγελματιών υγείας. Δεν αναλαμβάνεται ευθύνη για την περίθαλψη με τη χρήση του.

Βιβλιογραφία

• Andrés, C. M. C., de la Lastra, J. M. P., Juan, C. A., Plou, F. J., & Pérez-Lebeña, E. (2022). Chemistry of hydrogen peroxide formation and elimination in mammalian cells, and its role in various pathologies. Stresses, 2(3), 256-274. www.mdpi.com
• Giaretta, J. E., Duan, H., Oveissi, F., Firus, A., Ranji, M., & Yu, C. (2022). Flexible sensors for hydrogen peroxide detection: A critical review. ACS Applied Materials & Interfaces, 14(7), 9150-9175. pubs.acs.org
• Yu, W., Hu, C., Bai, L., Tian, N., Zhang, Y., & Huang, H. (2022). Photocatalytic hydrogen peroxide evolution: What is the most effective strategy?. Nano Energy, 105, 107981. sciencedirect.com

Συχνές Ερωτήσεις