GENTAMICIN: Οδηγίες Χρήσεως, Παρενέργειες, Δοσολογία, Πληροφορίες, Επιστημονικές Μελέτες

Πληροφορίες για το GENTAMICIN

Η γενταμυκίνη είναι ένα ευρέος φάσματος αντιβιοτικό που ανήκει στην κατηγορία των αμινογλυκοσιδών. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων που προκαλούνται από ευαίσθητα αρνητικά κατά Gram βακτήρια, όπως η Pseudomonas aeruginosa, η Escherichia coli και είδη Klebsiella. Το κύριο ενεργό συστατικό είναι η γενταμυκίνη, η οποία παράγεται από τον μικροοργανισμό Micromonospora purpurea.

Η γενταμυκίνη χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, της κατώτερης αναπνευστικής οδού, του δέρματος και των μαλακών μορίων, καθώς και για σηψαιμία και ενδοκαρδίτιδα. Σε άλλα μέρη του κόσμου, η δραστική ουσία γενταμυκίνη συναντάται σε εμπορικά σκευάσματα όπως το Garamycin, το Gentak, το Cidomycin κ.α.

Στο παρόν άρθρο αναλύουμε τη δραστική ουσία γενταμυκίνη, η οποία συναντάται σε πολλά φάρμακα παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένου του GENTAMICIN. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε εμπορικό σκεύασμα μπορεί να έχει διαφοροποιήσεις ανάλογα με τον κατασκευαστή, επομένως ο χρήστης πρέπει να διαβάζει προσεκτικά το φύλλο οδηγιών χρήσης που εσωκλείεται στο σκεύασμα και να ακολουθεί τις οδηγίες του φαρμακοποιού.

Μηχανισμός δράσης: Η γενταμυκίνη δρα αναστέλλοντας την πρωτεϊνική σύνθεση των ευαίσθητων μικροοργανισμών, συνδεόμενη με το 16S rRNA και διαταράσσοντας την ακεραιότητα της κυτταρικής μεμβράνης του βακτηρίου.

Χημική δομή: Η γενταμυκίνη είναι ένα μείγμα δομικά παρόμοιων αμινογλυκοσιδών που περιέχουν έναν 2-δεοξυστρεπταμινικό δακτύλιο συνδεδεμένο με αμινοσάκχαρα.

Θεραπευτική κατηγορία: Αντιβιοτικό, Αμινογλυκοσίδη

Η γενταμυκίνη ανακαλύφθηκε το 1963 από επιστήμονες της εταιρείας Schering Corporation στο New Jersey των ΗΠΑ. Απομονώθηκε από τον μικροοργανισμό Micromonospora purpurea και αποτέλεσε σημαντική πρόοδο στη θεραπεία λοιμώξεων από Gram-αρνητικά βακτήρια.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε πρόσφατες επιστημονικές μελέτες σχετικά με τη χρήση της γενταμυκίνης, συμπεριλαμβανομένων ερευνών για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της μέσω νανοσωματιδίων και τη χρήση της στη θεραπεία της νόσου του Ménière.

Ανατομική/θεραπευτική/χημική (ATC) ταξινόμηση

• Κωδικός ATC: J01GB03
• Τίτλος: Gentamicin
• Κατηγοριοποίηση: J Φάρμακα κατά των λοιμώξεων για συστηματική χορήγηση → J01 Αντιβιοτικά για συστηματική χορήγηση → J01G Αντιβακτηριακές αμινογλυκοσίδες → J01GB Άλλες αμινογλυκοσίδες

Τρόποι και περιορισμοί διάθεσης

• Θετικός κατάλογος: Η γενταμυκίνη ανήκει στον θετικό κατάλογο συνταγογραφούμενων φαρμάκων της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του Ν. 3816/2010.

 

Οδηγίες Χρήσεως/Ενδείξεις για το GENTAMICIN

Το GENTAMICIN είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος που ανήκει στην κατηγορία των αμινογλυκοσιδών. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων βακτηριακών λοιμώξεων, ιδιαίτερα εκείνων που προκαλούνται από Gram-αρνητικά βακτήρια.

Κύριες Ενδείξεις:

• Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
• Λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος
• Λοιμώξεις δέρματος και μαλακών μορίων
• Σηψαιμία
• Ενδοκαρδίτιδα (σε συνδυασμό με άλλα αντιβιοτικά)
• Περιτονίτιδα
• Οστεομυελίτιδα

Η γενταμυκίνη μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί τοπικά για οφθαλμικές και δερματικές λοιμώξεις.

Τρόπος Χορήγησης:

Το GENTAMICIN μπορεί να χορηγηθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον τύπο της λοίμωξης και την κατάσταση του ασθενούς:

• Ενδοφλέβια έγχυση
• Ενδομυϊκή ένεση
• Τοπική εφαρμογή (οφθαλμικές σταγόνες, δερματική αλοιφή)

Σε μια πρόσφατη μελέτη των Athauda et al. (“Enhanced Bactericidal Effects and Drug Delivery with Gentamicin-Conjugated Nanoparticles”), διερευνήθηκε η χρήση νανοσωματιδίων συζευγμένων με γενταμυκίνη για βελτιωμένη χορήγηση του φαρμάκου. Οι ερευνητές αναφέρουν: “Η σύζευξη αντιβιοτικών με νανοσωματίδια ξεχωρίζει ως μια πιθανή στρατηγική, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τις προκλήσεις της χορήγησης φαρμάκων και παρακάμπτοντας την αντοχή στα αντιβιοτικά.” (Athauda et al.)

Ειδικές Οδηγίες:

• Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του ιατρού σας σχετικά με τη δοσολογία και τη διάρκεια της θεραπείας.
• Μην διακόπτετε τη θεραπεία πρόωρα, ακόμη και αν αισθάνεστε καλύτερα.
• Ενημερώστε τον ιατρό σας για οποιαδήποτε άλλα φάρμακα λαμβάνετε.
• Παρακολουθείτε τακτικά τη νεφρική λειτουργία και την ακοή κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Παρενέργειες

Η γενταμυκίνη, όπως όλα τα φάρμακα, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, αν και δεν εμφανίζονται σε όλους τους ασθενείς.

Συχνές Παρενέργειες:

• Νεφροτοξικότητα (μειωμένη παραγωγή ούρων, οίδημα)
• Ωτοτοξικότητα (απώλεια ακοής, εμβοές, ίλιγγος)
• Ναυτία και έμετος
• Δερματικό εξάνθημα

Σπάνιες Παρενέργειες:

• Νευρομυϊκός αποκλεισμός (μυϊκή αδυναμία, δυσκολία στην αναπνοή)
• Αναιμία
• Θρομβοπενία
• Ηπατική δυσλειτουργία

Προειδοποιήσεις

Ειδικές Προειδοποιήσεις για Ηλικιωμένους:

• Αυξημένος κίνδυνος νεφροτοξικότητας και ωτοτοξικότητας
• Μπορεί να απαιτείται προσαρμογή της δόσης

Ειδικές Προειδοποιήσεις για Παιδιά:

• Προσεκτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας
• Πιθανός κίνδυνος για την ανάπτυξη της ακοής

Ειδικές Προειδοποιήσεις για Εγκύους:

• Χρήση μόνο εάν το όφελος υπερτερεί του κινδύνου για το έμβρυο
• Πιθανός κίνδυνος ωτοτοξικότητας για το έμβρυο

Σημαντικό: Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του φαρμακοποιού και του ιατρού σας.

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

Αντενδείξεις:

• Υπερευαισθησία στη γενταμυκίνη ή σε άλλες αμινογλυκοσίδες
• Μυασθένεια gravis
• Σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια

Προφυλάξεις:

• Προσεκτική χρήση σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
• Τακτικός έλεγχος της ακουστικής και νεφρικής λειτουργίας
• Προσοχή σε ασθενείς με νευρομυϊκές διαταραχές

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις Φαρμάκου-Φαρμάκου:

• Άλλες νεφροτοξικές ή ωτοτοξικές ουσίες (π.χ. άλλες αμινογλυκοσίδες, βανκομυκίνη)
• Διουρητικά της αγκύλης (π.χ. φουροσεμίδη)
• Μυοχαλαρωτικά και αναισθητικά

Αλληλεπιδράσεις Φαρμάκου-Τροφής:

• Δεν υπάρχουν σημαντικές γνωστές αλληλεπιδράσεις με τροφές
• Συνιστάται η λήψη με άδειο στομάχι για καλύτερη απορρόφηση

Υπερδοσολογία

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως:

• Σοβαρή νεφρική βλάβη
• Ακουστική τοξικότητα
• Νευρομυϊκός αποκλεισμός

Απαιτείται άμεση ιατρική φροντίδα και πιθανή αιμοκάθαρση.

Δοσολογία και Χορήγηση

Η δοσολογία της γενταμυκίνης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, του βάρους και της νεφρικής λειτουργίας του ασθενούς.

Τυπική Δοσολογία για Ενήλικες:

• Ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή χορήγηση: 3-5 mg/kg/ημέρα, διαιρεμένη σε 1-3 δόσεις

Τι να Κάνω αν Παραλείψω μια Δόση:

• Εάν παραλείψετε μια δόση, λάβετέ την το συντομότερο δυνατό
• Εάν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη χαμένη δόση και συνεχίστε με το κανονικό πρόγραμμα
• Μη διπλασιάζετε τη δόση για να αναπληρώσετε τη χαμένη

Σύμφωνα με τη μελέτη των Webster et al. (“Intratympanic Gentamicin for Ménière’s Disease”), η χρήση ενδοτυμπανικής γενταμυκίνης για τη θεραπεία της νόσου Ménière απαιτεί προσεκτική εξέταση: “Παρόλο που υπάρχει η πιθανότητα η ενδοτυμπανική γενταμυκίνη να προκαλέσει βλάβη (για παράδειγμα, απώλεια ακοής), δεν βρήκαμε καμία πληροφορία σχετικά με τους κινδύνους της θεραπείας σε αυτήν την ανασκόπηση.” (Webster et al.)

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Η γενταμυκίνη (GENTAMICIN) αποτελεί ένα σημαντικό αντιβιοτικό στην κλινική πράξη, ωστόσο η χρήση της απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση και κατανόηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της. Η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στη γενταμυκίνη αποτελεί αυξανόμενο πρόβλημα παγκοσμίως. Οι μηχανισμοί ανθεκτικότητας περιλαμβάνουν την τροποποίηση του ριβοσωμικού στόχου, την παραγωγή ενζύμων που αδρανοποιούν το αντιβιοτικό και τη μειωμένη διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης. Η συνετή χρήση της γενταμυκίνης και η εφαρμογή στρατηγικών διαχείρισης αντιβιοτικών είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της αποτελεσματικότητάς της.

Οι προκλινικές μελέτες για τη γενταμυκίνη έχουν επικεντρωθεί στη βελτιστοποίηση της χορήγησής της και στη μείωση της τοξικότητας. Πρόσφατες έρευνες διερευνούν καινοτόμες μεθόδους χορήγησης, όπως η χρήση νανοσωματιδίων. Σύμφωνα με τους Athauda et al. στο άρθρο τους “Enhanced Bactericidal Effects and Drug Delivery with Gentamicin-Conjugated Nanoparticles”, “Η σύζευξη της γενταμυκίνης με νανοσωματίδια προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στη χορήγηση του φαρμάκου και την παράκαμψη της αντοχής στα αντιβιοτικά“ (Athauda et al.). Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να επιτρέψει τη χρήση χαμηλότερων δόσεων γενταμυκίνης, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο τοξικότητας.

Οι κλινικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της γενταμυκίνης σε διάφορες λοιμώξεις, ιδιαίτερα σε αυτές που προκαλούνται από Gram-αρνητικά βακτήρια. Ωστόσο, η ανάγκη για προσεκτική παρακολούθηση των επιπέδων του φαρμάκου και της νεφρικής λειτουργίας παραμένει κρίσιμη. Οι μετεγκριτικές μελέτες έχουν παρέχει πολύτιμα δεδομένα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της γενταμυκίνης σε διάφορους πληθυσμούς ασθενών.

Η φαρμακοεπαγρύπνηση διαδραματίζει καίριο ρόλο στην παρακολούθηση της ασφάλειας της γενταμυκίνης. Οι αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών, ιδιαίτερα όσον αφορά τη νεφροτοξικότητα και την ωτοτοξικότητα, συμβάλλουν στη συνεχή αξιολόγηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμάκου.

Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της γενταμυκίνης επηρεάζουν σημαντικά τη δοσολογία και τη χορήγησή της. Η γενταμυκίνη παρουσιάζει ταχεία κατανομή στους ιστούς, με υψηλές συγκεντρώσεις στα νεφρά και χαμηλή διείσδυση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η απέκκριση γίνεται κυρίως μέσω των νεφρών, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία.

Αποτελεσματικότητα

Η αποτελεσματικότητα της γενταμυκίνης έχει τεκμηριωθεί εκτενώς σε διάφορες κλινικές καταστάσεις. Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητά της σε σοβαρές λοιμώξεις, ιδιαίτερα σε αυτές που προκαλούνται από Gram-αρνητικά βακτήρια. Ωστόσο, η αυξανόμενη ανθεκτικότητα των βακτηρίων αποτελεί σημαντική πρόκληση για τη μακροπρόθεσμη χρήση της.

Μια ενδιαφέρουσα εφαρμογή της γενταμυκίνης που έχει προσελκύσει πρόσφατα την προσοχή των ερευνητών είναι η χρήση της στη θεραπεία της νόσου Ménière. Οι Webster et al. στην ανασκόπησή τους “Intratympanic Gentamicin for Ménière’s Disease” αναφέρουν: “Περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να αναφέρουν βελτίωση του ιλίγγου μετά τη θεραπεία με γενταμυκίνη, και οι βαθμολογίες των συμπτωμάτων του ιλίγγου μπορεί επίσης να βελτιωθούν. Ωστόσο, οι περιορισμοί των αποδεικτικών στοιχείων σημαίνουν ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για αυτές τις επιδράσεις” (Webster et al.). Αυτή η εφαρμογή αναδεικνύει τη δυνατότητα χρήσης της γενταμυκίνης πέρα από τις παραδοσιακές αντιβιοτικές εφαρμογές της.

Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις επικεντρώνονται στη βελτίωση της στοχευμένης χορήγησης της γενταμυκίνης και στη μείωση των ανεπιθύμητων ενεργειών της. Η ανάπτυξη νέων συστημάτων χορήγησης, όπως τα νανοσωματίδια, αποτελεί ένα συναρπαστικό πεδίο έρευνας. Οι Athauda et al. τονίζουν: “Παρά τους διάφορους περιορισμούς όπως η νανοτοξικότητα, η συσσώρευση ενδοφλεβίως χορηγούμενων νανοϋλικών σε ιστούς και όργανα, η ανάγκη και το δυναμικό για την προώθηση των συζεύξεων νανοσωματιδίων-φαρμάκων εξακολουθεί να απαιτεί περισσότερες επιστημονικές εξελίξεις” (Athauda et al.).

Οι μελλοντικές προοπτικές για τη γενταμυκίνη περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων συνδυασμών με άλλα αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση ανθεκτικών στελεχών, καθώς και τη διερεύνηση νέων θεραπευτικών εφαρμογών. Η έρευνα επικεντρώνεται επίσης στην κατανόηση των μοριακών μηχανισμών της τοξικότητας της γενταμυκίνης, με στόχο την ανάπτυξη στρατηγικών για τη μείωση των ανεπιθύμητων ενεργειών.

Η μελέτη των Sanchez-Cid et al., “Gentamicin at sub-inhibitory concentrations selects for antibiotic resistance in the environment”, αναδεικνύει μια σημαντική πτυχή της χρήσης της γενταμυκίνης που απαιτεί περαιτέρω έρευνα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι “υπο-ανασταλτικές συγκεντρώσεις γενταμυκίνης μπορούν να επιλέξουν για ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά σε μικροκόσμους (προσομοιώνοντας συνθήκες in situ)” (Sanchez-Cid et al.). Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για προσεκτική διαχείριση της χρήσης αντιβιοτικών, όχι μόνο σε κλινικά περιβάλλοντα αλλά και σε ευρύτερα οικοσυστήματα.

 

Επιστημονικές Έρευνες

Ανάλυση της Ερευνητικής Μελέτης “Enhanced Bactericidal Effects and Drug Delivery with Gentamicin-Conjugated Nanoparticles”

Η μελέτη των I. D. Athauda, M. G. Shetty, P. Pai, M. Hegde, S. C. Gurumurthy και K. S. Babitha, δημοσιευμένη στο Journal of Cluster Science το 2024, αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην έρευνα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της γενταμυκίνης (GENTAMICIN) μέσω της χρήσης νανοτεχνολογίας.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη σύζευξη της γενταμυκίνης με διάφορους τύπους νανοσωματιδίων, με στόχο την ενίσχυση των βακτηριοκτόνων ιδιοτήτων του αντιβιοτικού και τη βελτίωση της στοχευμένης χορήγησής του. Η μελέτη επικεντρώθηκε σε δύο βασικούς άξονες:

1. Βελτιωμένη βακτηριοκτόνος δράση: Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα συζευγμένα νανοσωματίδια γενταμυκίνης παρουσίασαν ενισχυμένη αντιβακτηριακή δράση σε σύγκριση με τη μη συζευγμένη γενταμυκίνη. Συγκεκριμένα, αναφέρουν: “Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συζευγμένα νανοσωματίδια βρέθηκαν να σκοτώνουν αποτελεσματικά διάφορα βακτηριακά στελέχη, γεγονός που εξαρτιόταν κυρίως από το μέγεθος, τη σταθερότητα και τη συγκέντρωση των νανοσωματιδίων” (Athauda et al.). Αυτή η παρατήρηση υποδηλώνει ότι η σύζευξη με νανοσωματίδια μπορεί να επιτρέψει τη χρήση χαμηλότερων δόσεων γενταμυκίνης για την επίτευξη του ίδιου θεραπευτικού αποτελέσματος.
2. Βελτιωμένη χορήγηση φαρμάκου: Η μελέτη έδειξε ότι τα συζευγμένα νανοσωματίδια μπορούν να βελτιώσουν τη στοχευμένη χορήγηση της γενταμυκίνης στις εστίες λοίμωξης. Οι ερευνητές σημειώνουν: “Η σύζευξη αντιβιοτικών με νανοσωματίδια ξεχωρίζει ως μια πιθανή στρατηγική, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τις προκλήσεις της χορήγησης φαρμάκων και παρακάμπτοντας την αντοχή στα αντιβιοτικά” (Athauda et al.). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη αποτελεσματικότητα και μειωμένες συστημικές παρενέργειες.

Η μελέτη εξέτασε διάφορους τύπους νανοσωματιδίων, συμπεριλαμβανομένων των:

• Χρυσών νανοσωματιδίων
• Αργυρών νανοσωματιδίων
• Νανοσωματιδίων οξειδίου του σιδήρου
• Πολυμερικών νανοσωματιδίων

Κάθε τύπος νανοσωματιδίου παρουσίασε μοναδικά πλεονεκτήματα και προκλήσεις. Για παράδειγμα, τα χρυσά νανοσωματίδια έδειξαν εξαιρετική σταθερότητα και βιοσυμβατότητα, ενώ τα νανοσωματίδια οξειδίου του σιδήρου προσέφεραν τη δυνατότητα μαγνητικής καθοδήγησης.

Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν επίσης σημαντικές προκλήσεις: “Παρά τους διάφορους περιορισμούς όπως η νανοτοξικότητα, η συσσώρευση ενδοφλεβίως χορηγούμενων νανοϋλικών σε ιστούς και όργανα, η ανάγκη και το δυναμικό για την προώθηση των συζεύξεων νανοσωματιδίων-φαρμάκων εξακολουθεί να απαιτεί περισσότερες επιστημονικές εξελίξεις” (Athauda et al.). Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των νανοσωματιδίων.

Η μελέτη παρουσιάζει σημαντικές προοπτικές για το μέλλον της αντιβιοτικής θεραπείας. Η χρήση νανοσωματιδίων για τη χορήγηση γενταμυκίνης θα μπορούσε να αποτελέσει μια καινοτόμο προσέγγιση για την αντιμετώπιση της αντοχής στα αντιβιοτικά, ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα στη σύγχρονη ιατρική. Επιπλέον, η βελτιωμένη στοχευμένη χορήγηση θα μπορούσε να μειώσει τις συστημικές παρενέργειες της γενταμυκίνης, όπως η νεφροτοξικότητα και η ωτοτοξικότητα.

Ωστόσο, η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς. Οι περισσότερες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν in vitro, και απαιτούνται περαιτέρω in vivo μελέτες για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια αυτής της προσέγγισης σε ζωντανούς οργανισμούς. Επιπλέον, η μελέτη δεν εξέτασε εκτενώς τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της συσσώρευσης νανοσωματιδίων στον οργανισμό.

Συμπερασματικά, η έρευνα των Athauda et al. ανοίγει νέους ορίζοντες στη χρήση της γενταμυκίνης, προτείνοντας καινοτόμες μεθόδους για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της και τη μείωση των παρενεργειών της. Ωστόσο, υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και προσεκτική αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων που σχετίζονται με τη χρήση νανοτεχνολογίας στη φαρμακευτική αγωγή.

 

Συνοπτικά

Η γενταμυκίνη (φάρμακο GENTAMICIN) είναι ένα αμινογλυκοσιδικό αντιβιοτικό ευρέος φάσματος, αποτελεσματικό κυρίως έναντι Gram-αρνητικών βακτηρίων. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων του ουροποιητικού, του αναπνευστικού και της σηψαιμίας. Η χορήγησή της γίνεται ενδοφλέβια, ενδομυϊκά ή τοπικά. Αντενδείκνυται σε περιπτώσεις υπερευαισθησίας, σοβαρής νεφρικής ανεπάρκειας και μυασθένειας gravis. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν νεφροτοξικότητα και ωτοτοξικότητα, απαιτώντας προσεκτική παρακολούθηση. Η δοσολογία εξατομικεύεται βάσει της νεφρικής λειτουργίας και του σωματικού βάρους. Πρόσφατες έρευνες διερευνούν τη χρήση νανοσωματιδίων για βελτιωμένη στόχευση και μειωμένη τοξικότητα. Η συνετή χρήση είναι κρίσιμη για την αποφυγή ανάπτυξης αντοχής.

farmakologia.gr

 

Προσοχή: Μην λαμβάνετε ποτέ φάρμακα χωρίς την επίβλεψη ιατρού. Συμβουλευτείτε πάντα το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών, καθώς ενδέχεται να επικαιροποιείται ανά τακτά διαστήματα. Οι εμπορικές ονομασίες αναφέρονται για διευκόλυνση, αλλά ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις στη σύνθεση. Εστιάζουμε στην ανάλυση της δραστικής ουσίας. Συνεργαστείτε στενά με τον ιατρό και τον φαρμακοποιό σας. Αποφύγετε την αυτοχορήγηση. Βεβαιωθείτε ότι οι πληροφορίες ισχύουν για εσάς. Οι επίσημες πληροφορίες στο φάκελο του φαρμάκου είναι αποδεκτές σε εθνικό/ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλες πληροφορίες δεν θεωρούνται ισχύουσες. Καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια για ακρίβεια, αλλά δεν παρέχεται εγγύηση. Οι πληροφορίες δεν καλύπτουν όλες τις πιθανές πτυχές των φαρμάκων. Το υλικό του farmakologia.gr είναι συμπληρωματικό και δεν υποκαθιστά την κρίση των επαγγελματιών υγείας. Δεν αναλαμβάνεται ευθύνη για την περίθαλψη με τη χρήση του.

Βιβλιογραφία

• Athauda, I. D., et al. “Enhanced Bactericidal Effects and Drug Delivery with Gentamicin-Conjugated Nanoparticles.” Journal of Cluster Science, vol. 35, 2024, pp. 371-390. springer.com
• Sanchez-Cid, C., et al. “Gentamicin at sub-inhibitory concentrations selects for antibiotic resistance in the environment.” ISME Communications, vol. 2, no. 1, 2022, p. 29. academic.oup.com
• Webster, K. E., et al. “Intratympanic gentamicin for Ménière’s disease.” Cochrane Database of Systematic Reviews, 2023. cochranelibrary.com

Συχνές Ερωτήσεις