FOSFOCIN: Οδηγίες Χρήσεως, Παρενέργειες, Δοσολογία, Πληροφορίες, Επιστημονικές Μελέτες

Πληροφορίες για το FOSFOCIN

Το FOSFOCIN είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία οξέων, μη επιπλεγμένων λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης σε γυναίκες. Το ενεργό συστατικό του είναι η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη, ένα ευρέος φάσματος αντιβιοτικό που δρα εναντίον πολλών Gram-αρνητικών και Gram-θετικών βακτηρίων.

Μηχανισμός δράσης: Η φωσφομυκίνη αναστέλλει το ένζυμο MurA, το οποίο είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του βακτηριακού κυτταρικού τοιχώματος, οδηγώντας έτσι στη λύση και τον θάνατο των βακτηρίων.

Χημική δομή: Η φωσφομυκίνη είναι ένα παράγωγο του φωσφονικού οξέος με μοριακό τύπο C3H7O4P.

Θεραπευτική κατηγορία: Αντιβιοτικό για συστηματική χρήση.

Η φωσφομυκίνη ανακαλύφθηκε το 1969 από επιστήμονες της εταιρείας Merck & Co. στην Ισπανία. Εκτός από το FOSFOCIN, η ίδια δραστική ουσία κυκλοφορεί σε διάφορες χώρες με εμπορικές ονομασίες όπως Monurol, Monuril, Fosfuro, κ.α.

Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε τη δραστική ουσία φωσφομυκίνη τρομεταμόλη, η οποία συναντάται σε πολλά φάρμακα παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένου του FOSFOCIN. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε εμπορικό σκεύασμα μπορεί να έχει διαφοροποιήσεις ανάλογα με τον κατασκευαστή, επομένως ο χρήστης πρέπει να διαβάζει προσεκτικά το φύλλο οδηγιών χρήσης που εσωκλείεται στο σκεύασμα και να ακολουθεί τις οδηγίες του φαρμακοποιού.

Θα εξετάσουμε πρόσφατες έρευνες σχετικά με τη χρήση της φωσφομυκίνης, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης των Joaquin Burgos et al. με τίτλο “Oral fosfomycin for treatment of acute bacterial prostatitis caused by multidrug-resistant Enterobacterales” που δημοσιεύθηκε στο Microbiology Spectrum το 2023. Αυτή η μελέτη διερευνά τη χρήση της φωσφομυκίνης σε περιπτώσεις οξείας βακτηριακής προστατίτιδας.

Ανατομική/θεραπευτική/χημική (ATC) ταξινόμηση

• Κωδικός ATC: J01XX01
• Τίτλος: Fosfomycin
• Κατηγοριοποίηση: J Φάρμακα κατά των λοιμώξεων για συστηματική χορήγηση → J01 Αντιβιοτικά για συστηματική χορήγηση → J01X Άλλα αντιμικροβιακά → J01XX Άλλα αντιμικροβιακά

Τρόποι και περιορισμοί διάθεσης

• Εθνική άδεια: Άδεια κυκλοφορίας μόνο στην Ελλάδα που χορηγείται από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων.
• Θετικός κατάλογος: Ανήκει στον θετικό κατάλογο συνταγογραφούμενων φαρμάκων της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του Ν. 3816/2010.

 

Οδηγίες Χρήσεως/Ενδείξεις για το FOSFOCIN

Το FOSFOCIN ενδείκνυται κυρίως για τη θεραπεία:

• Οξείας, μη επιπλεγμένης κυστίτιδας σε γυναίκες
• Ασυμπτωματικής βακτηριουρίας κατά την εγκυμοσύνη

Η χρήση του FOSFOCIN έχει επίσης διερευνηθεί για άλλες καταστάσεις. Οι Joaquin Burgos et al. στη μελέτη τους “Oral fosfomycin for treatment of acute bacterial prostatitis caused by multidrug-resistant Enterobacterales” εξέτασαν τη χρήση της φωσφομυκίνης σε περιπτώσεις οξείας βακτηριακής προστατίτιδας. Συγκεκριμένα αναφέρουν:

“Η μελέτη μας παρέχει νέα δεδομένα που βοηθούν στο να θεωρηθεί η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη ως μια εύλογη εναλλακτική για τη θεραπεία της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας σε ασθενείς με αντοχή ή παρενέργειες στα φάρμακα πρώτης γραμμής.” (Burgos et al.)

Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι αυτή η χρήση δεν είναι ακόμη επίσημα εγκεκριμένη και απαιτείται περαιτέρω έρευνα.

Παρενέργειες του FOSFOCIN

Όπως όλα τα φάρμακα, το FOSFOCIN μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, αν και δεν εμφανίζονται σε όλους τους ασθενείς.

• Συχνές παρενέργειες (1-10% των ασθενών):
  • Διάρροια
  • Ναυτία
  • Πονοκέφαλος
• Σπάνιες παρενέργειες (0.1-1% των ασθενών):
  • Εξάνθημα
  • Κνησμός
  • Κολπική καντιντίαση

Προειδοποιήσεις

• Για ηλικιωμένους:
  • Μπορεί να απαιτείται προσαρμογή της δόσης λόγω πιθανής μειωμένης νεφρικής λειτουργίας
• Για παιδιά:
  • Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα σε παιδιά κάτω των 12 ετών δεν έχει τεκμηριωθεί πλήρως
• Για εγκύους:
  • Το FOSFOCIN μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την εγκυμοσύνη, αλλά μόνο υπό ιατρική παρακολούθηση

Είναι σημαντικό όλοι οι ασθενείς να ακολουθούν προσεκτικά τις οδηγίες του φαρμακοποιού και του γιατρού τους.

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

Το FOSFOCIN αντενδείκνυται σε:

• Ασθενείς με υπερευαισθησία στη φωσφομυκίνη ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα
• Ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης <10 ml/min)

Προφυλάξεις πρέπει να λαμβάνονται σε:

• Ασθενείς με ιστορικό αλλεργικών αντιδράσεων
• Ασθενείς με γαστρεντερικές διαταραχές

Αλληλεπιδράσεις

• Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου:
  • Μεταπροβενεσίδη: Μπορεί να μειώσει τη νεφρική απέκκριση της φωσφομυκίνης
  • Αντιπηκτικά: Μπορεί να απαιτείται προσαρμογή της δόσης των αντιπηκτικών
• Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής:
  • Η λήψη με τροφή μπορεί να καθυστερήσει την απορρόφηση και να μειώσει τη συγκέντρωση του φαρμάκου στο αίμα

Υπερδοσολογία

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως ακουστικές διαταραχές, αίσθημα γενικής αδιαθεσίας και διαταραχές της γεύσης. Σε τέτοια περίπτωση, συνιστάται η άμεση επικοινωνία με το γιατρό ή το πλησιέστερο νοσοκομείο.

Δοσολογία και χορήγηση

Η συνήθης δοσολογία για ενήλικες και εφήβους άνω των 12 ετών είναι 3g φωσφομυκίνης (1 φακελίσκος) εφάπαξ.

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση

Το FOSFOCIN χορηγείται συνήθως ως εφάπαξ δόση. Ωστόσο, εάν παραλείψετε τη δόση, πάρτε την αμέσως μόλις το θυμηθείτε. Αν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη δόση που ξεχάσατε και συνεχίστε το κανονικό πρόγραμμα. Μην πάρετε διπλή δόση για να αναπληρώσετε τη δόση που ξεχάσατε.

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στη φωσφομυκίνη (FOSFOCIN) αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα στην κλινική πράξη. Παρόλο που η συχνότητα εμφάνισης ανθεκτικών στελεχών παραμένει σχετικά χαμηλή, η συνεχής επιτήρηση είναι απαραίτητη. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ανθεκτικότητα στη φωσφομυκίνη συχνά σχετίζεται με μειωμένη βακτηριακή ανάπτυξη και λοιμογόνο δύναμη, γεγονός που μπορεί να περιορίζει την κλινική σημασία αυτών των στελεχών.

Οι προκλινικές μελέτες έχουν αναδείξει τον μοναδικό μηχανισμό δράσης της φωσφομυκίνης, ο οποίος στοχεύει το ένζυμο MurA, απαραίτητο για τη σύνθεση του βακτηριακού κυτταρικού τοιχώματος. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστά τη φωσφομυκίνη ιδιαίτερα ελκυστική ως θεραπευτική επιλογή, ειδικά σε περιπτώσεις πολυανθεκτικών βακτηρίων.

Οι κλινικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της φωσφομυκίνης στη θεραπεία των ουρολοιμώξεων. Ωστόσο, νέα δεδομένα αναδεικνύουν πιθανές εφαρμογές σε άλλες λοιμώξεις. Οι Joaquin Burgos et al. στη μελέτη τους “Oral fosfomycin for treatment of acute bacterial prostatitis caused by multidrug-resistant Enterobacterales” διερεύνησαν τη χρήση της φωσφομυκίνης στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα. Οι ερευνητές αναφέρουν:

“Η διαθεσιμότητα μιας εναλλακτικής από του στόματος θεραπείας για την αποφυγή της χρήσης των καρβαπενεμών θα μπορούσε να έχει σημαντικά οφέλη όσον αφορά την ποιότητα ζωής του ασθενούς, το κόστος υγείας και τις οικολογικές επιπτώσεις.” (Burgos et al.)

Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχούς έρευνας για νέες εφαρμογές της φωσφομυκίνης.

Οι μετεγκριτικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει το ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας της φωσφομυκίνης. Ωστόσο, έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή φαρμακοεπαγρύπνηση. Τα συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης παρακολουθούν στενά τη χρήση της φωσφομυκίνης, συλλέγοντας δεδομένα για τυχόν νέες ή απροσδόκητες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της φωσφομυκίνης περιλαμβάνουν ταχεία απορρόφηση μετά από του στόματος χορήγηση, με μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα να επιτυγχάνονται εντός 2-4 ωρών. Η βιοδιαθεσιμότητα κυμαίνεται περίπου στο 40%, ενώ ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι περίπου 5-8 ώρες. Η φωσφομυκίνη απεκκρίνεται κυρίως αμετάβλητη στα ούρα, γεγονός που συμβάλλει στην αποτελεσματικότητά της στη θεραπεία των ουρολοιμώξεων.

Αποτελεσματικότητα

Η αποτελεσματικότητα της φωσφομυκίνης (FOSFOCIN) στη θεραπεία των μη επιπλεγμένων ουρολοιμώξεων έχει τεκμηριωθεί εκτενώς. Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν συγκρίνει τη φωσφομυκίνη με άλλα αντιβιοτικά, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με εναλλακτικές θεραπείες, ενώ προσφέρει το πλεονέκτημα της εφάπαξ δοσολογίας.

Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση συνέκρινε τη φωσφομυκίνη με άλλα αντιβιοτικά για τη θεραπεία της κυστίτιδας σε γυναίκες. Τα αποτελέσματα έδειξαν παρόμοια ποσοστά κλινικής και μικροβιολογικής ίασης, με την φωσφομυκίνη να παρουσιάζει ελαφρώς καλύτερο προφίλ ανεκτικότητας. Ωστόσο, οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη για περισσότερες μελέτες υψηλής ποιότητας για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων.

Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις εξετάζουν τη δυνατότητα χρήσης της φωσφομυκίνης σε πιο σύνθετες λοιμώξεις. Η μελέτη των Burgos et al. αποτελεί ένα παράδειγμα αυτής της τάσης, διερευνώντας τη χρήση της φωσφομυκίνης στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα που προκαλείται από πολυανθεκτικά βακτήρια. Οι ερευνητές σημειώνουν:

“Η μελέτη μας παρέχει νέα δεδομένα που βοηθούν στο να θεωρηθεί η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη ως μια εύλογη εναλλακτική για τη θεραπεία της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας σε ασθενείς με αντοχή ή παρενέργειες στα φάρμακα πρώτης γραμμής.” (Burgos et al.)

Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν νέους ορίζοντες για τη χρήση της φωσφομυκίνης, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες.

Οι μελλοντικές προοπτικές για τη φωσφομυκίνη περιλαμβάνουν τη διερεύνηση συνδυαστικών θεραπειών με άλλα αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση πολυανθεκτικών λοιμώξεων. Επιπλέον, η έρευνα επικεντρώνεται στην ανάπτυξη νέων μορφών χορήγησης που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη βιοδιαθεσιμότητα και να επεκτείνουν το φάσμα των κλινικών εφαρμογών.

Η συνεχής παρακολούθηση της ανθεκτικότητας και η ανάπτυξη στρατηγικών για την πρόληψη της εμφάνισής της παραμένουν κρίσιμες προτεραιότητες. Η φωσφομυκίνη, με τον μοναδικό μηχανισμό δράσης της, κατέχει μια σημαντική θέση στο οπλοστάσιο κατά των λοιμώξεων, ιδιαίτερα σε μια εποχή αυξανόμενης μικροβιακής αντοχής.

 

Επιστημονικές Έρευνες

Ανάλυση της Ερευνητικής Μελέτης “Oral fosfomycin for treatment of acute bacterial prostatitis caused by multidrug-resistant Enterobacterales”

Η μελέτη των Joaquin Burgos, Yannick Hoyos-Mallecot, Carles Ferre-Losa, Maider Arando, Arnau Monforte, Tomas Pumarola, Ibai Los-Arcos και Vicenç Falcó, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Microbiology Spectrum το 2023, διερευνά τη χρήση της από του στόματος φωσφομυκίνης τρομεταμόλης (FOSFOCIN) για τη θεραπεία της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας (ΟΒΠ) που προκαλείται από πολυανθεκτικά Enterobacterales.

Η έρευνα αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η ΟΒΠ αποτελεί μια δύσκολη στη θεραπεία λοίμωξη, ειδικά όταν προκαλείται από ανθεκτικά βακτήρια. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια προοπτική μελέτη παρατήρησης σε ενήλικες ασθενείς με ΟΒΠ στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Vall d’Hebron της Βαρκελώνης.

Μεθοδολογία: Η μελέτη περιέλαβε 18 ασθενείς με ΟΒΠ που προκλήθηκε από Enterobacterales (15 Escherichia coli και 3 Klebsiella pneumoniae). Όλοι οι μικροοργανισμοί ήταν πολυανθεκτικά βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων 14 παραγωγών ευρέος φάσματος β-λακταμασών (ESBL) και 2 παραγωγών καρβαπενεμάσης K. pneumoniae. Οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία με φωσφομυκίνη τρομεταμόλη 3 g/48 ώρες για διάμεση διάρκεια 14 ημερών.

Κύρια ευρήματα:

1. Κλινική αποτελεσματικότητα: Όλοι οι ασθενείς (18/18) πέτυχαν κλινική ίαση, η οποία ορίστηκε ως ανακούφιση των συμπτωμάτων στην επίσκεψη ελέγχου, 2-4 εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας.
2. Μικροβιολογική ίαση: Επιτεύχθηκε σε 11 από τους 12 ασθενείς για τους οποίους υπήρχαν διαθέσιμα δεδομένα.
3. Ασφάλεια: Δεν αναφέρθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Μόνο δύο ασθενείς ανέφεραν ήπια διάρροια.
4. Υποτροπή: Μετά από διάμεση παρακολούθηση 5 μηνών, 2 από τους 18 ασθενείς παρουσίασαν υποτροπή, ένας με ορχίτιδα και ένας με νέο επεισόδιο ΟΒΠ.

Ανάλυση και σημασία: Η μελέτη αυτή παρέχει πολύτιμα δεδομένα για τη χρήση της φωσφομυκίνης σε μια κατάσταση όπου οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες. Οι ερευνητές τονίζουν:

“Η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη είναι μια ελκυστική θεραπεία δεύτερης γραμμής για την ΟΒΠ σε ασθενείς με αντοχή ή παρενέργειες στα φάρμακα πρώτης γραμμής. Η διαθεσιμότητα μιας από του στόματος θεραπείας θα μπορούσε να μειώσει τη χρήση των καρβαπενεμών, με όφελος στην ποιότητα ζωής του ασθενούς, το κόστος υγείας και τις οικολογικές επιπτώσεις.” (Burgos et al.)

Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει τη δυνητική αξία της φωσφομυκίνης ως εναλλακτική θεραπεία, ειδικά στο πλαίσιο της αυξανόμενης μικροβιακής αντοχής.

Περιορισμοί: Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ορισμένους περιορισμούς της μελέτης:

1. Μικρό μέγεθος δείγματος (18 ασθενείς)
2. Μη συγκριτικός σχεδιασμός
3. Μονοκεντρική μελέτη

Αυτοί οι περιορισμοί υποδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω, μεγαλύτερες και πιο ελεγχόμενες μελέτες για την επιβεβαίωση των ευρημάτων.

Μελλοντικές κατευθύνσεις: Η μελέτη ανοίγει νέους δρόμους για την έρευνα σχετικά με τη χρήση της φωσφομυκίνης σε πιο περίπλοκες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε:

1. Συγκριτικές μελέτες με καθιερωμένες θεραπείες
2. Βελτιστοποίηση της δοσολογίας για διαφορετικούς τύπους λοιμώξεων
3. Μακροπρόθεσμη παρακολούθηση για την αξιολόγηση της ανάπτυξης αντοχής

Συμπερασματικά, η μελέτη των Burgos et al. παρέχει σημαντικές ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της φωσφομυκίνης στη θεραπεία της ΟΒΠ που προκαλείται από πολυανθεκτικά βακτήρια. Παρά τους περιορισμούς της, η έρευνα αυτή αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην αναζήτηση εναλλακτικών θεραπειών για δύσκολες λοιμώξεις και υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή έρευνα στον τομέα αυτό.

 

Ανάλυση της Ερευνητικής Μελέτης “Distribution of pathogens isolated from urinary calculi patients complicated with lower urinary tract infection and drug susceptibility to fosfomycin tromethamine”

Η μελέτη των Zhen Du, Di Guan, Xiao Hu, Tian-Ge Li, Shan Chen και Wei Yan, που δημοσιεύθηκε στο Chinese Journal of Nosocomiology το 2022, διερευνά την κατανομή των παθογόνων μικροοργανισμών σε ασθενείς με ουρολιθίαση επιπλεγμένη με λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος και την ευαισθησία τους στη φωσφομυκίνη τρομεταμόλη (FOSFOCIN).

Η έρευνα αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς οι λοιμώξεις του ουροποιητικού που σχετίζονται με ουρολιθίαση αποτελούν μια πρόκληση στην κλινική πράξη, ειδικά λόγω της αυξανόμενης αντοχής στα αντιβιοτικά.

Μεθοδολογία: Η μελέτη περιέλαβε 68 ασθενείς με ουρολιθίαση επιπλεγμένη με λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Beijing Tongren της Ιατρικής Σχολής της Πρωτεύουσας από τον Οκτώβριο 2018 έως τον Οκτώβριο 2020. Συλλέχθηκαν δείγματα ούρων μέσης ούρησης για καλλιέργεια και ταυτοποίηση των παθογόνων. Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: ομάδα φωσφομυκίνης τρομεταμόλης και ομάδα λεβοφλοξασίνης, με 34 περιπτώσεις σε κάθε ομάδα.

Κύρια ευρήματα:

1. Κατανομή παθογόνων:
   • 82 στελέχη παθογόνων απομονώθηκαν συνολικά
   • 52 (63,41%) ήταν Gram-αρνητικά βακτήρια
   • 23 (28,05%) ήταν Gram-θετικά βακτήρια
   • 7 (8,54%) ήταν μύκητες
2. Αντοχή στα αντιβιοτικά:
   • Τα κύρια Gram-αρνητικά βακτήρια έδειξαν υψηλά ποσοστά αντοχής (≥50%) σε αμπικιλλίνη, πιπερακιλλίνη, κεφοταξίμη, κεφεπίμη, σιπροφλοξασίνη, λεβοφλοξασίνη, γενταμυκίνη και τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη.
   • Χαμηλότερα ποσοστά αντοχής (<20%) παρατηρήθηκαν σε αμικασίνη, ιμιπενέμη, μεροπενέμη, κεφοπεραζόνη-σουλβακτάμη και πιπερακιλλίνη-ταζοβακτάμη.
3. Αποτελεσματικότητα θεραπείας:
   • Το ποσοστό αποτελεσματικότητας ήταν 88,24% στην ομάδα φωσφομυκίνης τρομεταμόλης
   • Το ποσοστό αποτελεσματικότητας ήταν 64,70% στην ομάδα λεβοφλοξασίνης
   • Η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική (χ²=5,231, P=0,022)
4. Δείκτες φλεγμονής: Τα επίπεδα ιντερλευκίνης-6 (IL-6), παράγοντα νέκρωσης όγκων-α (TNF-α) και πρωτεΐνης χημειοταξίας μονοκυττάρων 1 (MCP1) ήταν χαμηλότερα στην ομάδα φωσφομυκίνης τρομεταμόλης μετά τη θεραπεία (P<0,05).

Ανάλυση και σημασία: Η μελέτη αυτή παρέχει σημαντικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της φωσφομυκίνης τρομεταμόλης σε σύγκριση με τη λεβοφλοξασίνη σε ασθενείς με ουρολιθίαση και λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού. Οι ερευνητές καταλήγουν:

“Η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως το προτιμώμενο φάρμακο για την αρχική θεραπεία των ασθενών με ουρολιθίαση επιπλεγμένη με λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος, με αξιοσημείωτη θεραπευτική δράση, υψηλό ποσοστό εκρίζωσης βακτηρίων και ασφάλεια.”

Αυτή η παρατήρηση υπογραμμίζει τη δυνητική αξία της φωσφομυκίνης ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά δεδομένης της υψηλής αντοχής σε άλλα συχνά χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά.

Περιορισμοί: Παρόλο που δεν αναφέρονται ρητά στη μελέτη, μπορούμε να εντοπίσουμε ορισμένους πιθανούς περιορισμούς:

1. Μονοκεντρική μελέτη, που περιορίζει τη γενίκευση των αποτελεσμάτων
2. Σχετικά μικρό μέγεθος δείγματος (68 ασθενείς)
3. Έλλειψη μακροπρόθεσμης παρακολούθησης για την αξιολόγηση της ανάπτυξης αντοχής

Μελλοντικές κατευθύνσεις: Η μελέτη ανοίγει νέους δρόμους για την έρευνα σχετικά με τη χρήση της φωσφομυκίνης σε επιπλεγμένες ουρολοιμώξεις. Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε:

1. Πολυκεντρικές μελέτες με μεγαλύτερο δείγμα ασθενών
2. Μακροπρόθεσμη παρακολούθηση για την αξιολόγηση της ανάπτυξης αντοχής
3. Διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της φωσφομυκίνης σε άλλους τύπους επιπλεγμένων ουρολοιμώξεων

Συμπερασματικά, η μελέτη των Du et al. παρέχει σημαντικές ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της φωσφομυκίνης τρομεταμόλης στη θεραπεία λοιμώξεων του κατώτερου ουροποιητικού σε ασθενείς με ουρολιθίαση. Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν τη χρήση της φωσφομυκίνης ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε αυτές τις περιπτώσεις, ιδιαίτερα δεδομένης της αυξανόμενης αντοχής σε άλλα αντιβιοτικά. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση και επέκταση αυτών των ευρημάτων σε ευρύτερους πληθυσμούς ασθενών.

 

Συνοπτικά

Η φωσφομυκίνη τρομεταμόλη (φάρμακο FOSFOCIN) είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος που χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία οξέων, μη επιπλεγμένων λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης. Ενδείκνυται επίσης για την ασυμπτωματική βακτηριουρία κατά την εγκυμοσύνη. Αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε άτομα με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν διάρροια, ναυτία και πονοκέφαλο. Απαιτείται προσοχή σε ηλικιωμένους και εγκύους. Πρόσφατες έρευνες διερευνούν τη χρήση της σε πιο σύνθετες λοιμώξεις, όπως η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα. Η αποτελεσματικότητά της σε πολυανθεκτικά βακτήρια την καθιστά σημαντική επιλογή στην εποχή της αυξανόμενης μικροβιακής αντοχής.

farmakologia.gr

 

Προσοχή: Μην λαμβάνετε ποτέ φάρμακα χωρίς την επίβλεψη ιατρού. Συμβουλευτείτε πάντα το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών, καθώς ενδέχεται να επικαιροποιείται ανά τακτά διαστήματα. Οι εμπορικές ονομασίες αναφέρονται για διευκόλυνση, αλλά ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις στη σύνθεση. Στο παρόν άρθρο εστιάζουμε στην ανάλυση των δραστικών ουσιών. Συνεργαστείτε στενά με τον ιατρό και τον φαρμακοποιό σας. Αποφύγετε ρητά την αυτοχορήγηση. Οι επίσημες πληροφορίες στο φάκελο του φαρμάκου είναι αποδεκτές σε εθνικό/ευρωπαϊκό επίπεδο. Καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια για ακρίβεια στις πληροφορίες αλλά δεν παρέχεται κάποια εγγύηση. Το υλικό του farmakologia.gr είναι συμπληρωματικό και δεν υποκαθιστά την κρίση των επαγγελματιών υγείας. Δεν αναλαμβάνεται ευθύνη για την περίθαλψη με τη χρήση των πληροφοριών του παρόντος άρθρου.

Βιβλιογραφία

• Burgos, Joaquin, et al. “Oral fosfomycin for treatment of acute bacterial prostatitis caused by multidrug-resistant Enterobacterales.” Microbiology Spectrum, vol. 11, no. 5, 2023, journals.asm.org
• Du, Zhen, et al. “Distribution of pathogens isolated from urinary calculi patients complicated with lower urinary tract infection and drug susceptibility to fosfomycin tromethamine.” Chinese Journal of Nosocomiology, vol. 32, no. 10, 2022, pp. 1533-1537, oversea.cnki.net

Συχνές Ερωτήσεις