DAFLON: Οδηγίες, Παρενέργειες, Δοσολογία, Πληροφορίες & Μελέτες

Πληροφορίες για το DAFLON

Το DAFLON είναι ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Περιέχει ως ενεργά συστατικά τη διοσμίνη και την εσπεριδίνη σε αναλογία 9:1.

Ενεργά συστατικά: Διοσμίνη 450 mg, Εσπεριδίνη 50 mg

Θεραπευτική κατηγορία: Φλεβοτονωτικό, αγγειοπροστατευτικό

Χημική δομή: Η διοσμίνη είναι ένα φλαβονοειδές γλυκοσίδιο που προέρχεται από την εσπεριδίνη. Η εσπεριδίνη είναι επίσης ένα φλαβονοειδές που απαντάται σε εσπεριδοειδή φρούτα.

Μηχανισμός δράσης: Το DAFLON δρα βελτιώνοντας τον φλεβικό τόνο, αυξάνοντας τη λεμφική παροχέτευση και μειώνοντας την τριχοειδική διαπερατότητα. Επίσης, έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας όπως πόνος, αίσθημα βάρους στα πόδια, οίδημα και κράμπες. Επιπλέον, χρησιμοποιείται στη θεραπεία των αιμορροΐδων για τη μείωση της αιμορραγίας, του πόνου και του κνησμού.

Ιστορία του φαρμάκου

Η διοσμίνη ανακαλύφθηκε το 1925 στο φυτό Buchu (Barosma betulina). Το DAFLON αναπτύχθηκε αργότερα από τη γαλλική φαρμακευτική εταιρεία Servier και κυκλοφόρησε στην αγορά τη δεκαετία του 1970. Έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην Ευρώπη για τη θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας.

Σύμφωνα με την ανασκόπηση των Gerges et al. στο European Journal of Drug Metabolism and Pharmacokinetics, το DAFLON έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό σε πολλές κλινικές μελέτες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Επιπλέον, οι Huwait και Mobashir στο περιοδικό Biomedicines αναφέρουν ότι η διοσμίνη έχει δείξει αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αγγειοπροστατευτικές ιδιότητες σε προκλινικές και κλινικές μελέτες.

Ανατομική/θεραπευτική/χημική (ATC) ταξινόμηση

• Κωδικός ATC: C05CA53
• Τίτλος: Διοσμίνη, συνδυασμοί
• Κατηγοριοποίηση:
  • C: Καρδιαγγειακό σύστημα
  • C05: Αγγειοπροστατευτικά
  • C05C: Σταθεροποιητές τριχοειδών αγγείων
  • C05CA: Βιοφλαβονοειδή

 

Οδηγίες Χρήσεως/Ενδείξεις για το DAFLON

Το DAFLON ενδείκνυται για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Συγκεκριμένα:

• Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια:
• Ανακούφιση από αίσθημα βάρους στα πόδια
• Μείωση πόνου και κραμπών
• Αντιμετώπιση οιδήματος
• Βελτίωση τροφικών διαταραχών του δέρματος
• Αιμορροΐδες:
• Μείωση αιμορραγίας
• Ανακούφιση από πόνο και κνησμό

Σύμφωνα με τους Gerges et al., το DAFLON “έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό σε πολλές κλινικές μελέτες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων”.

Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 2 δισκία ημερησίως, κατά προτίμηση ένα το πρωί και ένα το βράδυ με τα γεύματα. Σε περιπτώσεις έξαρσης των αιμορροΐδων, η δόση μπορεί να αυξηθεί σε 6 δισκία ημερησίως για τις πρώτες 4 ημέρες και στη συνέχεια 4 δισκία ημερησίως για 3 ημέρες.

Φύλαξη Φαρμάκου

• Φυλάσσετε το φάρμακο σε θερμοκρασία δωματίου (15-30°C)
• Προστατέψτε το από το φως και την υγρασία
• Κρατήστε το μακριά από παιδιά

Παρενέργειες

Οι Wójciak et al. αναφέρουν ότι το DAFLON έχει γενικά καλό προφίλ ασφάλειας, ωστόσο μπορεί να εμφανιστούν ορισμένες παρενέργειες:

Συχνές παρενέργειες:

• Ναυτία
• Έμετος
• Διάρροια
• Δυσκοιλιότητα

Όχι συχνές παρενέργειες:

• Ζάλη
• Πονοκέφαλος
• Αδυναμία

Σπάνιες παρενέργειες:

• Δερματικό εξάνθημα
• Κνησμός
• Κοιλιακό άλγος

Προειδοποιήσεις

Ειδικές ομάδες πληθυσμού:

• Ηλικιωμένοι: Δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσαρμογή της δόσης
• Παιδιά: Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα δεν έχει τεκμηριωθεί
• Έγκυες και θηλάζουσες: Συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν τη χρήση

Είναι σημαντικό να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού σας.

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

• Υπερευαισθησία στα ενεργά συστατικά ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα
• Ενεργό πεπτικό έλκος
• Σοβαρή ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου:

• Αντιπηκτικά: Πιθανή αύξηση του κινδύνου αιμορραγίας
• Αντιαιμοπεταλιακά: Ενδέχεται να ενισχύσει τη δράση τους

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής:

• Δεν έχουν αναφερθεί σημαντικές αλληλεπιδράσεις με τροφές

Οι Bahar και Eraslan αναφέρουν ότι “η διοσμίνη έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει ορισμένα ένζυμα του μεταβολισμού, γεγονός που ενθαρρύνει την περαιτέρω διερεύνηση των πιθανών αλληλεπιδράσεών της”.

Υπερδοσολογία

Δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Σε περίπτωση λήψης μεγάλης ποσότητας, επικοινωνήστε άμεσα με το γιατρό σας ή το τοπικό κέντρο δηλητηριάσεων.

Δοσολογία και χορήγηση

• Συνήθης δόση: 2 δισκία ημερησίως
• Αιμορροϊδική κρίση: 6 δισκία ημερησίως για 4 ημέρες, μετά 4 δισκία ημερησίως για 3 ημέρες

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση: Εάν παραλείψετε μια δόση, πάρτε την αμέσως μόλις το θυμηθείτε. Αν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη προγραμματισμένη δόση, παραλείψτε τη δόση που ξεχάσατε και συνεχίστε με το κανονικό πρόγραμμα. Μην πάρετε διπλή δόση για να αναπληρώσετε τη δόση που παραλείψατε.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες, ανατρέξτε πάντα στο φύλλο οδηγιών χρήσης που εσωκλείεται στη συσκευασία του φαρμάκου.

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Η διοσμίνη (DAFLON) έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση σημαντικών δεδομένων σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά της. Προκλινικές μελέτες έχουν αναδείξει τους πολύπλευρους μηχανισμούς δράσης του μορίου, συμπεριλαμβανομένων των αντιφλεγμονωδών και αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων του.

Σε κυτταρικό επίπεδο, η διοσμίνη φαίνεται να ασκεί προστατευτική δράση έναντι του οξειδωτικού στρες. Οι Wójciak et al. διαπίστωσαν ότι “η διοσμίνη μείωσε σημαντικά την παραγωγή ενδοκυτταρικών δραστικών μορφών οξυγόνου (ROS) και αποκατέστησε τη δραστηριότητα των κυτταρικών αντιοξειδωτικών ενζύμων σε ενδοθηλιακά κύτταρα εκτεθειμένα σε υπεροξείδιο του υδρογόνου”. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν έναν πιθανό μηχανισμό μέσω του οποίου η διοσμίνη μπορεί να προστατεύει τα αγγεία από βλάβες σχετιζόμενες με το οξειδωτικό στρες.

Η φαρμακοκινητική της διοσμίνης έχει μελετηθεί εκτενώς. Μετά την από του στόματος χορήγηση, το μόριο υδρολύεται ταχέως από εντερικά ένζυμα στην αγλυκόνη μορφή του, τη διοσμετίνη. Η διοσμετίνη απορροφάται και μεταβολίζεται περαιτέρω σε φαινολικά οξέα ή παράγωγα συζευγμένα με γλυκίνη, τα οποία απεκκρίνονται στα ούρα. Η παρουσία μεταβολιτών όπως αλκυλο-φαινολικά οξέα υποδεικνύει ότι τα φλαβονοειδή ακολουθούν παρόμοια μεταβολική οδό με άλλα μόρια της ίδιας κατηγορίας (Gerges et al.).

Κλινικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της διοσμίνης στη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Μια μετα-ανάλυση που εξέτασε την επίδραση της διοσμίνης σε φλεβικά έλκη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη συμπληρωματική θεραπεία στην καθιερωμένη αγωγή, ιδιαίτερα σε μεγάλα και μακροχρόνια έλκη (Huwait και Mobashir).

Η ασφάλεια της διοσμίνης έχει αξιολογηθεί σε μακροχρόνιες μελέτες. Τα δεδομένα φαρμακοεπαγρύπνησης δείχνουν χαμηλή συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών, με τις πιο συχνές να είναι ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές. Ωστόσο, η συνεχής παρακολούθηση είναι απαραίτητη για την ανίχνευση τυχόν σπάνιων ή μακροπρόθεσμων επιπτώσεων.

Ένα ενδιαφέρον πεδίο έρευνας αφορά τις πιθανές αντικαρκινικές ιδιότητες της διοσμίνης. In vitro μελέτες έχουν δείξει ότι η διοσμίνη μπορεί να επάγει απόπτωση σε διάφορες καρκινικές κυτταρικές σειρές, συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω κλινικές μελέτες για να επιβεβαιωθεί η πιθανή αντικαρκινική δράση in vivo.

Παρά την εκτεταμένη χρήση της διοσμίνης, δεν έχουν αναφερθεί σημαντικά προβλήματα ανάπτυξης ανθεκτικότητας. Αυτό πιθανώς οφείλεται στον πολυπαραγοντικό μηχανισμό δράσης του μορίου, ο οποίος στοχεύει διάφορες φυσιολογικές διεργασίες αντί για έναν μεμονωμένο μοριακό στόχο.

Πρόσφατες έρευνες διερευνούν νέες πιθανές εφαρμογές της διοσμίνης. Οι Bahar και Eraslan μελέτησαν την προστατευτική δράση της διοσμίνης έναντι της οργανικής βλάβης που προκαλείται από το εντομοκτόνο bendiocarb σε αρουραίους. Διαπίστωσαν ότι η χορήγηση διοσμίνης μείωσε σημαντικά το οξειδωτικό στρες και τη βλάβη των οργάνων, υποδεικνύοντας πιθανή χρήση ως συμπληρωματική θεραπεία σε περιπτώσεις τοξικότητας από φυτοφάρμακα.

Συμπερασματικά, η διοσμίνη αποτελεί ένα καλά μελετημένο μόριο με ευρύ φάσμα δράσεων και καλό προφίλ ασφάλειας. Η συνεχιζόμενη έρευνα αναμένεται να διευρύνει περαιτέρω τις γνώσεις μας σχετικά με τους μηχανισμούς δράσης και τις πιθανές νέες θεραπευτικές εφαρμογές αυτού του πολλά υποσχόμενου φλαβονοειδούς.

 

Αποτελεσματικότητα

Η διοσμίνη (DAFLON) έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες, ιδιαίτερα στη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν ενισχύσει περαιτέρω την επιστημονική τεκμηρίωση για τη χρήση της.

Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση που εξέτασε την αποτελεσματικότητα της διοσμίνης στη θεραπεία των φλεβικών ελκών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η προσθήκη της στην καθιερωμένη θεραπεία επιταχύνει σημαντικά την επούλωση. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς που έλαβαν διοσμίνη παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά πλήρους επούλωσης και μικρότερο χρόνο θεραπείας σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η διοσμίνη μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη συμπληρωματική θεραπεία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ανθεκτικών ή χρόνιων ελκών (Huwait και Mobashir).

Όσον αφορά τη θεραπεία των αιμορροΐδων, μια συστηματική ανασκόπηση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών κατέδειξε ότι η διοσμίνη είναι αποτελεσματική στη μείωση των συμπτωμάτων όπως ο πόνος, η αιμορραγία και ο κνησμός. Επιπλέον, παρατηρήθηκε μείωση στη συχνότητα υποτροπών και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Ένα ενδιαφέρον εύρημα που προέκυψε από τις πρόσφατες έρευνες είναι η πιθανή προστατευτική δράση της διοσμίνης έναντι του οξειδωτικού στρες σε κυτταρικό επίπεδο. Οι Wójciak et al. διαπίστωσαν ότι η διοσμίνη μπορεί να προστατεύσει τα ενδοθηλιακά κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από το υπεροξείδιο του υδρογόνου, ενισχύοντας τους ενδογενείς αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς. Αυτή η παρατήρηση ανοίγει νέες προοπτικές για τη χρήση της διοσμίνης σε καταστάσεις όπου το οξειδωτικό στρες παίζει κεντρικό ρόλο στην παθοφυσιολογία.

Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις επεκτείνονται πέρα από τις παραδοσιακές εφαρμογές της διοσμίνης. Μια αναδυόμενη περιοχή ενδιαφέροντος είναι η πιθανή αντικαρκινική δράση του μορίου. In vitro μελέτες έχουν δείξει ότι η διοσμίνη μπορεί να επάγει απόπτωση σε διάφορες καρκινικές κυτταρικές σειρές, συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. Ωστόσο, απαιτούνται εκτενείς κλινικές δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της διοσμίνης ως πιθανού αντικαρκινικού παράγοντα in vivo.

Μια άλλη πολλά υποσχόμενη κατεύθυνση έρευνας αφορά τη χρήση της διοσμίνης ως προστατευτικού παράγοντα έναντι της τοξικότητας που προκαλείται από διάφορες χημικές ουσίες. Οι Bahar και Eraslan διερεύνησαν την αποτελεσματικότητα της διοσμίνης στην προστασία των οργάνων από τη βλάβη που προκαλείται από το εντομοκτόνο bendiocarb σε πειραματόζωα. Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι η χορήγηση διοσμίνης μείωσε σημαντικά τους δείκτες οξειδωτικού στρες και τη βλάβη των οργάνων, υποδεικνύοντας μια πιθανή χρήση ως συμπληρωματική θεραπεία σε περιπτώσεις τοξικότητας από φυτοφάρμακα ή άλλες χημικές ουσίες.

Οι μελλοντικές προοπτικές για τη διοσμίνη περιλαμβάνουν τη διερεύνηση νέων θεραπευτικών εφαρμογών βασισμένων στις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές της ιδιότητες. Για παράδειγμα, μελετάται η πιθανή χρήση της σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπου το οξειδωτικό στρες παίζει σημαντικό ρόλο. Επιπλέον, η ανάπτυξη νέων φαρμακοτεχνικών μορφών, όπως νανοσωματίδια ή συστήματα στοχευμένης χορήγησης, θα μπορούσε να βελτιώσει περαιτέρω τη βιοδιαθεσιμότητα και την αποτελεσματικότητα της διοσμίνης.

Παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι απαιτούνται περισσότερες μακροχρόνιες μελέτες για να αξιολογηθεί πλήρως η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της διοσμίνης σε αυτές τις νέες εφαρμογές. Επιπλέον, η διερεύνηση των ακριβών μοριακών μηχανισμών δράσης της διοσμίνης σε διάφορους ιστούς και παθολογικές καταστάσεις παραμένει ένα σημαντικό πεδίο έρευνας.

Συνολικά, η διοσμίνη αποτελεί ένα πολλά υποσχόμενο μόριο με ευρύ φάσμα πιθανών εφαρμογών. Η συνεχιζόμενη έρευνα αναμένεται να διευρύνει περαιτέρω τις γνώσεις μας σχετικά με τις θεραπευτικές της δυνατότητες και να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων, καινοτόμων θεραπειών βασισμένων σε αυτό το φυσικό φλαβονοειδές.

 

Επιστημονικές Έρευνες

Ανάλυση της Ερευνητικής Μελέτης “Antioxidant Potential of Diosmin and Diosmetin against Oxidative Stress in Endothelial Cells”

Η μελέτη των Wójciak et al., που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Molecules, διερευνά τις προστατευτικές ιδιότητες της διοσμίνης και της διοσμετίνης έναντι του οξειδωτικού στρες σε ενδοθηλιακά κύτταρα. Αυτή η έρευνα παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τον μηχανισμό δράσης αυτών των φλαβονοειδών σε κυτταρικό επίπεδο.

Μεθοδολογία

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ανθρώπινα εγκεφαλικά μικροαγγειακά ενδοθηλιακά κύτταρα (HBMVEC) ως μοντέλο. Τα κύτταρα εκτέθηκαν σε υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2) για την πρόκληση οξειδωτικού στρες. Στη συνέχεια, μελετήθηκε η επίδραση της προεπεξεργασίας με διοσμίνη ή διοσμετίνη στα ακόλουθα:

• Κυτταρική βιωσιμότητα
• Επίπεδα ενδοκυτταρικών δραστικών μορφών οξυγόνου (ROS)
• Δραστηριότητα αντιοξειδωτικών ενζύμων
• Επίπεδα μαλονδιαλδεΰδης (MDA)
• Παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου (NO)

Κύρια Ευρήματα

1. Κυτταρική προστασία: Τόσο η διοσμίνη όσο και η διοσμετίνη μείωσαν σημαντικά την κυτταροτοξικότητα που προκαλείται από το H2O2. Η διοσμετίνη έδειξε ισχυρότερη προστατευτική δράση σε σύγκριση με τη διοσμίνη.
2. Μείωση ROS: Και τα δύο φλαβονοειδή μείωσαν σημαντικά τα επίπεδα των ενδοκυτταρικών ROS που προκλήθηκαν από το H2O2, με τη διοσμετίνη να είναι και πάλι πιο αποτελεσματική.
3. Ενίσχυση αντιοξειδωτικών ενζύμων: Η προεπεξεργασία με διοσμίνη ή διοσμετίνη αύξησε τη δραστηριότητα των αντιοξειδωτικών ενζύμων, συμπεριλαμβανομένων των:
   • Υπεροξειδικής δισμουτάσης (SOD)
   • Καταλάσης (CAT)
   • Υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης (GPx)
4. Μείωση λιπιδικής υπεροξείδωσης: Τα επίπεδα MDA, ένας δείκτης λιπιδικής υπεροξείδωσης, μειώθηκαν σημαντικά στα κύτταρα που έλαβαν προεπεξεργασία με τα φλαβονοειδή.
5. Ρύθμιση παραγωγής NO: Και τα δύο φλαβονοειδή βοήθησαν στην αποκατάσταση των επιπέδων NO που είχαν μειωθεί λόγω του οξειδωτικού στρες.

Σημασία των Ευρημάτων

Αυτή η μελέτη παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τον μηχανισμό δράσης της διοσμίνης (DAFLON) και της διοσμετίνης σε κυτταρικό επίπεδο. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι αυτά τα φλαβονοειδή ασκούν την προστατευτική τους δράση μέσω πολλαπλών μηχανισμών:

1. Άμεση εξουδετέρωση των ROS
2. Ενίσχυση του ενδογενούς αντιοξειδωτικού συστήματος των κυττάρων
3. Προστασία από λιπιδική υπεροξείδωση
4. Διατήρηση της ομοιόστασης του NO

Αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να εξηγήσουν, τουλάχιστον εν μέρει, τις θεραπευτικές ιδιότητες της διοσμίνης στη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια και σε άλλες αγγειακές διαταραχές.

 

Περιορισμοί και Μελλοντικές Κατευθύνσεις

Παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς:

1. In vitro μοντέλο: Τα αποτελέσματα βασίζονται σε πειράματα σε καλλιέργειες κυττάρων και μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν πλήρως την πολυπλοκότητα των in vivo συνθηκών.
2. Συγκεντρώσεις: Οι συγκεντρώσεις των φλαβονοειδών που χρησιμοποιήθηκαν είναι υψηλότερες από αυτές που συνήθως επιτυγχάνονται στο πλάσμα μετά από από του στόματος χορήγηση.
3. Οξύ μοντέλο στρες: Η μελέτη εξέτασε την οξεία έκθεση σε H2O2, ενώ στις περισσότερες παθολογικές καταστάσεις το οξειδωτικό στρες είναι χρόνιο.

Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στα εξής:

• Επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων σε in vivo μοντέλα
• Διερεύνηση των επιδράσεων σε χρόνιο οξειδωτικό στρες
• Μελέτη των μοριακών μηχανισμών που εμπλέκονται στην ενεργοποίηση των αντιοξειδωτικών ενζύμων
• Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας σε άλλους τύπους κυττάρων και ιστών

Συμπεράσματα

Η μελέτη των Wójciak et al. παρέχει ισχυρές ενδείξεις για τον προστατευτικό ρόλο της διοσμίνης και της διοσμετίνης έναντι του οξειδωτικού στρες στα ενδοθηλιακά κύτταρα. Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την επιστημονική βάση για τη χρήση της διοσμίνης σε αγγειακές διαταραχές και ανοίγουν νέες προοπτικές για πιθανές θεραπευτικές εφαρμογές σε καταστάσεις που σχετίζονται με οξειδωτικό στρες.

Η έρευνα αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των μηχανισμών δράσης των φλαβονοειδών σε κυτταρικό επίπεδο. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθεί η κλινική σημασία αυτών των ευρημάτων και να διερευνηθούν πλήρως οι θεραπευτικές δυνατότητες της διοσμίνης και της διοσμετίνης σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις.

 

Συνοπτικά

Η διοσμίνη (φάρμακο DAFLON) είναι ένα φλαβονοειδές που χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και των αιμορροΐδων. Ενδείκνυται για την ανακούφιση συμπτωμάτων όπως πόνος, οίδημα και αίσθημα βάρους στα πόδια. Αντενδείκνυται σε περιπτώσεις υπερευαισθησίας στη δραστική ουσία. Οι συχνότερες παρενέργειες περιλαμβάνουν ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές. Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια. Η συνήθης δοσολογία είναι 2 δισκία ημερησίως. Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν πιθανές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, ανοίγοντας νέες προοπτικές για θεραπευτικές εφαρμογές. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω κλινικές δοκιμές για την πλήρη αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας σε νέες ενδείξεις.

farmakologia.gr

 

Προσοχή: Μην λαμβάνετε ποτέ φάρμακα χωρίς την επίβλεψη ιατρού. Συμβουλευτείτε πάντα το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών, καθώς ενδέχεται να επικαιροποιείται ανά τακτά διαστήματα. Οι εμπορικές ονομασίες αναφέρονται για διευκόλυνση, αλλά ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις στη σύνθεση. Εστιάζουμε στην ανάλυση της δραστικής ουσίας. Συνεργαστείτε στενά με τον ιατρό και τον φαρμακοποιό σας. Αποφύγετε την αυτοχορήγηση. Βεβαιωθείτε ότι οι πληροφορίες ισχύουν για εσάς. Οι επίσημες πληροφορίες στο φάκελο του φαρμάκου είναι αποδεκτές σε εθνικό/ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλες πληροφορίες δεν θεωρούνται ισχύουσες. Καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια για ακρίβεια, αλλά δεν παρέχεται εγγύηση. Οι πληροφορίες δεν καλύπτουν όλες τις πιθανές πτυχές των φαρμάκων. Το υλικό του farmakologia.gr είναι συμπληρωματικό και δεν υποκαθιστά την κρίση των επαγγελματιών υγείας. Δεν αναλαμβάνεται ευθύνη για την περίθαλψη με τη χρήση του.

Βιβλιογραφία

• Bahar, O., & Eraslan, G. (2023). Investigation of the efficacy of diosmin against organ damage caused by bendiocarb in male Wistar albino rats. Environmental Science and Pollution Research, 30, 55826–55845. link.springer.com
• Gerges, S. H., Wahdan, S. A., Elsherbiny, D. A., & El-Demerdash, E. (2022). Pharmacology of diosmin, a citrus flavone glycoside: An updated review. European Journal of Drug Metabolism and Pharmacokinetics, 47, 1–18. link.springer.com
• Huwait, E., & Mobashir, M. (2022). Potential and therapeutic roles of diosmin in human diseases. Biomedicines, 10(5), 1076. www.mdpi.com
• Wójciak, M., Feldo, M., Borowski, G., Kubrak, T., Płachno, B. J., & Sowa, I. (2022). Antioxidant potential of diosmin and diosmetin against oxidative stress in endothelial cells. Molecules, 27(23), 8232. www.mdpi.com

Συχνές Ερωτήσεις